• Newsy
    • Studio
    • Klawisze
    • Software
    • Nagłośnienie
    • Mobilne
    • Gitara i Bas
    • Perkusja
  • Testy
    • Studio
    • Klawisze
    • Software
    • Nagłośnienie
    • Mobilne
    • Gitara i Bas
    • Perkusja
  • Artykuły
    • Studyjna mapa Polski
    • Sylwetki
    • Wariacje na temat
    • Felietony
    • Recenzje CD, DVD, Książki
    • Auto dla muzyka
  • Wywiady
  • Wydarzenia/Muzycy
    • Relacje
    • Imprezy
  • Zestawienia
  • Firmy
    • Dystrybutorzy
    • Sklepy
      • Bumbumrurki.pl
      • Ksiegarniamuzyczna.pl
      • Drumshop.pl
      • Instrumentydladzieci.pl
      • Firmamuzyczna.pl
      • Hurtowniamuzyczna.pl
      • Strunygitarowe.pl
      • Muzyczny.pl
  • DJ
  • AudioVideo
Muzyk.net
  • 6 lutego 2023
  • Muzyk FCM
  • Magazyn TopGuitar
  • Magazyn TopBass
  • Magazyn TopStudio
Muzyk.net
  • Newsy
    • Studio
      Voicecasting Pack – nowy pakiet firmy Sontronics

      Voicecasting Pack – nowy pakiet firmy Sontronics

      Poznajcie możliwości rejestratora Zoom M4 MicTrak

      Poznajcie możliwości rejestratora Zoom M4 MicTrak

      Heritage Audio włącza do oferty korektor LANG PEQ-2

      Heritage Audio włącza do oferty korektor LANG PEQ-2

      Yamaha AG08 – nowy mikser do streamingu na żywo

      Yamaha AG08 – nowy mikser do streamingu na żywo

    • Klawisze
      Pittsburgh Modular Taiga – parafoniczny syntezator analogowy

      Pittsburgh Modular Taiga – parafoniczny syntezator analogowy

      Balázs Neumann i jego barwy dla syntezatorów Yamaha MODX+

      Balázs Neumann i jego barwy dla syntezatorów Yamaha MODX+

      Limitowany keyboard Casio CT-S1FH dostępny w Polsce

      Limitowany keyboard Casio CT-S1FH dostępny w Polsce

      Casio PX-S5000 – 5 nowych prezentacji wideo

      Casio PX-S5000 – 5 nowych prezentacji wideo

    • Software
      Rhodes V8 – wirtualna emulacja pianina elektrycznego

      Rhodes V8 – wirtualna emulacja pianina elektrycznego

      Arturia MiniFreak V dostępny także samodzielnie

      Arturia MiniFreak V dostępny także samodzielnie

      ZG Controller – aplikacja dla miksera Yamaha ZG01 i jej możliwości

      ZG Controller – aplikacja dla miksera Yamaha ZG01 i jej możliwości

      UVI Digital Synsations Vol.1

      UVI Digital Synsations Vol.1

    • Nagłośnienie
      Sennheiser TeamConnect Ceiling Medium – nowy mikrofon sufitowy

      Sennheiser TeamConnect Ceiling Medium – nowy mikrofon sufitowy

      Sennheiser zapowiada wyjątkowe innowacje audio na ISE 2023

      Sennheiser zapowiada wyjątkowe innowacje audio na ISE 2023

      STAGEPAS 200 – nowy system PA firmy Yamaha

      STAGEPAS 200 – nowy system PA firmy Yamaha

      Alcons Audio działa już 20 lat – historia i plany na przyszłość

      Alcons Audio działa już 20 lat – historia i plany na przyszłość

    • Mobilne
      AudioKit Pro SAGA Synth – nowy syntezator dla iOS

      AudioKit Pro SAGA Synth – nowy syntezator dla iOS

      Rec'n'Share 3.0.0 – nowa wersja aplikacji firmy Yamaha

      Rec'n'Share 3.0.0 – nowa wersja aplikacji firmy Yamaha

      Bram Bos Fluss – syntezator / procesor efektów dla iOS

      Bram Bos Fluss – syntezator / procesor efektów dla iOS

      BLEASS Megalit – wirtualny syntezator Wavetable

      BLEASS Megalit – wirtualny syntezator Wavetable

    • Gitara i Bas
      Poznajcie możliwości multiefektów Zoom G2 FOUR i G2X FOUR

      Poznajcie możliwości multiefektów Zoom G2 FOUR i G2X FOUR

      G2 FOUR i G2X FOUR – nowe multiefekty gitarowe marki Zoom

      G2 FOUR i G2X FOUR – nowe multiefekty gitarowe marki Zoom

      Zoom G6 – filmy instruktażowe „Universe of Tone”

      Zoom G6 – filmy instruktażowe „Universe of Tone”

      Eventide Audio H90 Harmonizer – 8 najciekawszych prezentacji wideo

      Eventide Audio H90 Harmonizer – 8 najciekawszych prezentacji wideo

    • Perkusja
      Czy Miles Davis był fanem gry Dave'a Lombardo?

      Czy Miles Davis był fanem gry Dave'a Lombardo?

      1010music nanobox razzmatazz

      1010music nanobox razzmatazz

      Drum Workshop w rękach koncernu Roland

      Drum Workshop w rękach koncernu Roland

      LXR Drum – perkusyjny moduł Eurorack

      LXR Drum – perkusyjny moduł Eurorack

  • Testy
    • Studio
      Focusrite Vocaster One Studio – test zestawu dla podcasterów

      Focusrite Vocaster One Studio – test zestawu dla podcasterów

      Arturia MiniLab 3 – test klawiatury sterującej

      Arturia MiniLab 3 – test klawiatury sterującej

      Icon Martian i Cocoon – test mikrofonów pojemnościowych

      Icon Martian i Cocoon – test mikrofonów pojemnościowych

      Zoom R20 – test wielościeżkowego rejestratora audio

      Zoom R20 – test wielościeżkowego rejestratora audio

    • Klawisze
      Arturia MiniLab 3 – test klawiatury sterującej

      Arturia MiniLab 3 – test klawiatury sterującej

      Novation Launchkey 88 – test klawiatury sterującej

      Novation Launchkey 88 – test klawiatury sterującej

      Studiologic Numa X Piano 73 – test pianina scenicznego

      Studiologic Numa X Piano 73 – test pianina scenicznego

      Casio LK-S450 – test keyboardu

      Casio LK-S450 – test keyboardu

    • Software
      Arturia OB-Xa V – test syntezatora wirtualnego

      Arturia OB-Xa V – test syntezatora wirtualnego

      Arturia Pigments v2.0 – test syntezatora wirtualnego

      Arturia Pigments v2.0 – test syntezatora wirtualnego

      Arturia Comp FET-76, Comp VCA-65, Comp TUBE-STA – test

      Arturia Comp FET-76, Comp VCA-65, Comp TUBE-STA – test

      Propellerhead Reason 10.2 – test programu do produkcji muzyki

      Propellerhead Reason 10.2 – test programu do produkcji muzyki

    • Nagłośnienie
      Electro-Voice RE3-ND86-5L i RE3-BPWH-5H – test

      Electro-Voice RE3-ND86-5L i RE3-BPWH-5H – test

      Electro-Voice RE420 i RE520 – test mikrofonów wokalnych

      Electro-Voice RE420 i RE520 – test mikrofonów wokalnych

      Sennheiser XS Wireless Digital Instrument Base Set – test systemu bezprzewodowego

      Sennheiser XS Wireless Digital Instrument Base Set – test systemu bezprzewodowego

      Mackie MDB-1P, MDB-2P, MDB-1A, MDB-USB – test DI-boksów

      Mackie MDB-1P, MDB-2P, MDB-1A, MDB-USB – test DI-boksów

    • Mobilne
      IK Multimedia Syntronik for iPhone/iPad – test

      IK Multimedia Syntronik for iPhone/iPad – test

      Audio Damage Phosphor 2 – test aplikacji iOS

      Audio Damage Phosphor 2 – test aplikacji iOS

      IK Multimedia iRig Nano Amp – test wzmacniacza / interfejsu

      IK Multimedia iRig Nano Amp – test wzmacniacza / interfejsu

      VirSyn AudioEffx – test aplikacji dla iOS

      VirSyn AudioEffx – test aplikacji dla iOS

    • Gitara i Bas
      Duesenberg Starplayer TV Surf Green – test gitary elektrycznej

      Duesenberg Starplayer TV Surf Green – test gitary elektrycznej

      Radial 4-Play – test wielokanałowego di-boksa

      Radial 4-Play – test wielokanałowego di-boksa

      JOYO Vision – test efektu gitarowego

      JOYO Vision – test efektu gitarowego

      Source Audio C4 Synth – test efektu gitarowego

      Source Audio C4 Synth – test efektu gitarowego

    • Perkusja
      Arturia DrumBrute Impact – test syntezatora perkusyjnego

      Arturia DrumBrute Impact – test syntezatora perkusyjnego

      Clavia Nord Drum 3P – test syntezatora perkusyjnego

      Clavia Nord Drum 3P – test syntezatora perkusyjnego

      Akai Tom Cat – test automatu perkusyjnego

      Akai Tom Cat – test automatu perkusyjnego

      Akai Rhythm Wolf – test automatu perkusyjnego

      Akai Rhythm Wolf – test automatu perkusyjnego

  • Artykuły
    • Studyjna mapa Polski
      Studio Chróst wraca do gry

      Studio Chróst wraca do gry

      Studyjna mapa Polski – Nebula Studio

      Studyjna mapa Polski – Nebula Studio

      Studyjna mapa Polski – Studio Kamienica

      Studyjna mapa Polski – Studio Kamienica

      Studyjna mapa Polski – Hasselhoff Studio

      Studyjna mapa Polski – Hasselhoff Studio

    • Sylwetki
      Maxi Jazz – wspomnienie i największe przeboje

      Maxi Jazz – wspomnienie i największe przeboje

      Mark Ronson – sylwetka i 5 najpopularniejszych utworów

      Mark Ronson – sylwetka i 5 najpopularniejszych utworów

      Odszedł Jerzy Połomski

      Odszedł Jerzy Połomski

      In memoriam – wspominamy tych, którzy odeszli…

      In memoriam – wspominamy tych, którzy odeszli…

    • Wariacje na temat
      Muzyka 2.0

      Muzyka 2.0

      Nowoczesna klasyka

      Nowoczesna klasyka

      Powieść muzyczna

      Powieść muzyczna

      Muzyka nocy

      Muzyka nocy

    • Felietony
      Basista prawdę ci powie: Nie jestem dziadem

      Basista prawdę ci powie: Nie jestem dziadem

      Basista prawdę ci powie: Lato 2020

      Basista prawdę ci powie: Lato 2020

      Basista prawdę ci powie: Total online

      Basista prawdę ci powie: Total online

      Basista prawdę ci powie: Udana inwestycja

      Basista prawdę ci powie: Udana inwestycja

    • Recenzje CD, DVD, Książki
      Kasia Pietrzko Trio / Maciej Kądziela / Andrzej Chyra „Norwid” – recenzja

      Kasia Pietrzko Trio / Maciej Kądziela / Andrzej Chyra „Norwid” – recenzja

      Cezary Makiewicz „Ptaki są różne” – recenzja płyty

      Cezary Makiewicz „Ptaki są różne” – recenzja płyty

      Takeshi Asai „Trio Vol. VI” – recenzja płyty

      Takeshi Asai „Trio Vol. VI” – recenzja płyty

      Celeste „Not Your Muse” – recenzja płyty

      Celeste „Not Your Muse” – recenzja płyty

    • Auto dla muzyka
      Wyróżnienie CES Innovation Award dla firmy Sennheiser

      Wyróżnienie CES Innovation Award dla firmy Sennheiser

      Peugeot 3008 i 5008 Allure 1.6 BlueHDI – test

      Peugeot 3008 i 5008 Allure 1.6 BlueHDI – test

      Volvo S90 T6 AWD Polestar – test

      Volvo S90 T6 AWD Polestar – test

      Mazda CX-5 2.0 SKYACTIV-G AWD – test

      Mazda CX-5 2.0 SKYACTIV-G AWD – test

  • Wywiady
    „Bez Mamony” – Melancholy Hill

    „Bez Mamony” – Melancholy Hill

    Maciej Łyszkiewicz o zespole The Q – „Gramy egoistycznie, by być szczęśliwymi ludźmi”

    Maciej Łyszkiewicz o zespole The Q – „Gramy egoistycznie, by być szczęśliwymi ludźmi”

    „Bez Mamony” – Ewa eM

    „Bez Mamony” – Ewa eM

    „Bez Mamony” – Michał Barański

    „Bez Mamony” – Michał Barański

    Marek Kalbarczyk - wywiad

    Marek Kalbarczyk - wywiad

  • Wydarzenia/Muzycy
    • Relacje
      Formacja DakhaBrakha ponownie zagrała w Krakowie

      Formacja DakhaBrakha ponownie zagrała w Krakowie

      Indra Rios-Moore zaśpiewała w Poznaniu

      Indra Rios-Moore zaśpiewała w Poznaniu

      WODECKI TWIST w Krakowie – fotorelacja

      WODECKI TWIST w Krakowie – fotorelacja

      Leszek Możdżer gwiazdą gali 67. Krakowskich Zaduszek Jazzowych

      Leszek Możdżer gwiazdą gali 67. Krakowskich Zaduszek Jazzowych

    • Imprezy
      Beyoncè wystąpi w Polsce w ramach „Renaissance World Tour”

      Beyoncè wystąpi w Polsce w ramach „Renaissance World Tour”

      Ogłoszono nominacje do Rock & Roll Hall of Fame 2023

      Ogłoszono nominacje do Rock & Roll Hall of Fame 2023

      Björk wystąpi w Polsce w ramach trasy Cornucopia

      Björk wystąpi w Polsce w ramach trasy Cornucopia

      Włodek Pawlik: koncertowy hołd dla Baczyńskiego

      Włodek Pawlik: koncertowy hołd dla Baczyńskiego

  • Zestawienia
    Cyfrowe miksery Zoom LiveTrak – przegląd cech i możliwości

    Cyfrowe miksery Zoom LiveTrak – przegląd cech i możliwości

    Klawiatury sterujące Icon – przegląd

    Klawiatury sterujące Icon – przegląd

    Wokalne mikrofony Sennheiser Evolution – przegląd

    Wokalne mikrofony Sennheiser Evolution – przegląd

    Produkty marki Zoom do nagrywania podcastów – przegląd

    Produkty marki Zoom do nagrywania podcastów – przegląd

    Kontrolery DAW firmy Icon – przegląd

    Kontrolery DAW firmy Icon – przegląd

  • Firmy
    • Dystrybutorzy
    • Sklepy
      • Bumbumrurki.pl
      • Ksiegarniamuzyczna.pl
      • Drumshop.pl
      • Instrumentydladzieci.pl
      • Firmamuzyczna.pl
      • Hurtowniamuzyczna.pl
      • Strunygitarowe.pl
      • Muzyczny.pl
  • DJ
    Technics SL-1200M7L – limitowany gramofon na 50-lecie legendy

    Technics SL-1200M7L – limitowany gramofon na 50-lecie legendy

    Nowe kontrolery Numark Party Mix dla DJ'ów

    Nowe kontrolery Numark Party Mix dla DJ'ów

    AIAIAI TMA-2 Ninja Tune Edition

    AIAIAI TMA-2 Ninja Tune Edition

    Aplikacja rekordbox dostępna dla systemu Android

    Aplikacja rekordbox dostępna dla systemu Android

    Pioneer DJ DJM-V10-LF – mikser dla DJ'ów

    Pioneer DJ DJM-V10-LF – mikser dla DJ'ów

  • AudioVideo
    Sennheiser zapowiada wyjątkowe innowacje audio na ISE 2023

    Sennheiser zapowiada wyjątkowe innowacje audio na ISE 2023

    Yamaha AG08 – nowy mikser do streamingu na żywo

    Yamaha AG08 – nowy mikser do streamingu na żywo

    Sennheiser prezentuje nowe słuchawki IE 200

    Sennheiser prezentuje nowe słuchawki IE 200

    Yamaha ZG01 – mikser nie tylko do gier

    Yamaha ZG01 – mikser nie tylko do gier

    Poznajcie mikser Yamaha ZG01 – najważniejsze cechy i obsługa

    Poznajcie mikser Yamaha ZG01 – najważniejsze cechy i obsługa

Joe Cocker, czyli prawdziwy artysta – wspomnienie
Home
Sylwetki

Joe Cocker, czyli prawdziwy artysta – wspomnienie

19 stycznia 2015 Avatar Redakcja | Muzyk FCM Artykuły, Sylwetki 663

Przeczytaj również

2021 GRAMMY Hall of Fame
2021 GRAMMY Hall of Fame
„Janis: Little Girl Blue” – recenzja płyty
„Janis: Little Girl Blue” – recenzja płyty
Joe Cocker „The Life of a Man - The Ultimate Hits 1968-2013” – recenzja płyty
Joe Cocker „The Life of a Man - The Ultimate Hits 1968-2013” – recenzja płyty

W przedświąteczny poniedziałek wieczorem, coś tam kupowałem w małym sklepiku spożywczym. Gdy podszedłem do kasy, akurat z radia popłynęła wiadomość o odejściu Joe Cockera. Sklepikarz chwycił się za głowę, nie był w stanie uwierzyć w tę informację, aż w końcu wykrztusił: „Panie, ja widziałem jego cztery koncerty! To nie był zwykły muzyk, to był prawdziwy artysta!” Rzeczywiście, większość znawców rocka i muzyków twierdzi to samo: Joe Cocker był najprawdziwszym artystą, jednym z największych w historii muzyki rozrywkowej.

Pochodził z przeciętnej rodziny robotniczej z Sheffield, gdzie skończył Central Technical School, czyli mówiąc prościej, zawodówkę. Zgodnie z wyuczonym zawodem zajął się później montażem instalacji gazowych i ich naprawą. Joe Cocker zainteresował się muzyką wówczas, gdy usłyszał w radiu Raya Charlesa i Lonnie Donegana. Ten drugi, dziś kompletnie zapomniany, był najwybitniejszym przedstawicielem nurtu zwanego skiffle, będącego folkowym konglomeratem różnych form i stylów. Namiętnym jego miłośnikiem był starszy brat, Victor, prowadzący nawet trzyosobowy zespół. To właśnie Victorowi Joe zawdzięcza swój pierwszy publiczny występ w wieku dwunastu lat. Doświadczenie musiało być miłe, skoro postanowił zarabiać jako monter, ale śpiewać dla przyjemności w zespole brata, The Avengers. Ponieważ zaczynał jako piętnastolatek, śpiewał pod pseudonimem Vance Arnold. Najwyraźniej jednak skiffle nie pociągał go nadmiernie, bo założył własną grupę, Grease Band.

Po licznych próbach znalezienia swojego własnego miejsca na estradzie, wpadł na karkołomny i pozornie idiotyczny pomysł nagrania piosenki The Beatles, „With a Little Help from My Friends”. Ci, którzy wiedzieli o tym, pukali się w czoło: to przecież tak, jakby się kopać z koniem, teoretycznie rzecz biorąc nie miał najmniejszych szans zwrócenia na siebie uwagi. A jednak postawił na swoim, nagrał tę piosenkę kompletnie inaczej, niż oni, trochę tak, jakby mógł to zrobić jego faworyt, Ray Charles, i wygrał! Co więcej, jego wersję chwalił autor oryginału, Paul McCartney, który podkreślał z uznaniem skierowanie utworu w stronę soulu. Był rok 1968, momentalnie zwrócił na siebie uwagę publiczności i całej branży, a jego wersja pojawiła się jako No. 1 brytyjskiej listy przebojów! Rok później zaśpiewał ją na festiwalu w Woodstock, gdzie przypieczętował swój ogromny sukces. W prasie muzycznej wzięci dziennikarze zastanawiali się intensywnie jak to możliwe, żeby kopia była lepsza od oryginału. Wówczas Cocker postanowił, że obok premierowych piosenek będzie nagrywał również utwory znane z wykonań innych wokalistów, oczywiście po swojemu, nie sugerując się pierwszymi wersjami. Tak też się stało, a różnorodność jego wyborów budzi szacunek. Obok „Delta Lady” Russela wybrał „Cry Me a River” Hamiltona, kilka przebojów Dylana, choćby „Just Like a Woman”, „I Shall Be Released”, „Girl from the North Country” i „Dear Landlord”. Łączył je na koncertach z własnymi utworami, jak „Marjorine”, „Change In Louise”, „Woman to Woman”, „Sandpaper Cadillac”. W tym czasie jego grupą kierował pianista, Chris Stainton, współautor większości przebojów. Mimo sukcesów współpraca z Grease Band trwała tylko do 1969 roku.

Szybko zauważono, że Joe Cocker ma niebywały kontakt z publicznością, a jego koncerty zamieniają się w wielkiej rangi wydarzenia muzyczne. Zapewne moda na niego, jak i wspomniane umiejętności spowodowały, że zaproponowano mu wiosną 1970 roku wielką turę koncertową po Stanach Zjednoczonych, z towarzyszeniem big bandu Mad Dogs & Englishmen. Pokłosiem trasy stał się album koncertowy i film dokumentalno-muzyczny.

Po tym pobycie w USA zyskał nowe rzesze fanów, ale właśnie ze sławą radził sobie coraz gorzej. Coraz częściej pił i ćpał, prowadząc typowe nie tylko dla tamtych czasów życie rockmana, gdzie totalny luz, kolejne zatrzymania przez policję, demolka hoteli i ekscesy męsko-damskie, wyznaczały rytm kolejnych występów. Oczywiście taki styl postępowania musiał się odbić na jego formie artystycznej. Jak zwykle w podobnych wypadkach bywa, zaczął też mniej uwagi zwracać na nowy nagrywany oraz wykonywany na koncertach repertuar, co spowodowało odwrót wielu dotychczasowych wielbicieli. Szczytem tego złego okresu stała się deportacja Joe podczas tury koncertowej po Australii, za posiadanie narkotyków. Wówczas doszedł do wniosku, że powinien swoją zabawę w artystę zakończyć, wiedział, że bardzo niebezpiecznie zsuwa się z każdym dniem w dół, co mogło mieć katastrofalne skutki. Trudno powiedzieć jak i czym zakończyłby się ten czas, gdyby nie ogromna pomoc żony, Pam Baker. „To prawdziwe szczęście od Boga, że miałem Pam, bo może już by mnie nie było…” Trzy lata później, w 1975 roku, nagrał po swojemu cover Billy Prestona, „You Are So Beautiful”, który wylądował na piątym miejscu listy Billboardu! Znów pokazał na co go stać.

Największym atutem Cockera był zawsze jego natychmiast rozpoznawalny głos, który z czasem był coraz bardziej interesujący. Dziennikarze skłonni do uproszczonych opinii twierdzili, że to „biały człowiek o czarnym głosie”. Choć daleki od klasycznego piękna, przykuwał uwagę nawet tych, którym się zdecydowanie nie podobał. Niektórzy określają go zwyczajnie jako głos z chroniczną chrypką, inni twierdzą, że miał wrodzony nieżyt strun głosowych. Są i tacy, którzy przysięgają, że ten głos wcale nie pochodzi z płuc, a trzewi, dlatego jest tak głęboki. Najtrafniej opisał go chyba Eric Clapton, mówiąc, że „Joe ma struny posypane drobinami piasku o różnych rozmiarach. Czasami te drobiny pęcznieją mu jeszcze bardziej i wtedy potrafi śpiewać z jakimś nadzwyczajnym wnętrzem”. Skali głosu też nie miał zbyt dużej, ale nie stanowiło to dla niego jakiegoś powodu do zmartwień. Z tego czym dysponował, zawsze potrafił zrobić najwłaściwszy użytek. Bywało, że Joe Cocker świadomie nagrywał utwory, których skala była dla niego nie do wyśpiewania. W najtrudniejszych momentach umiejętnie schodził niżej, albo zamiast śpiewu rzucał jakieś słowo, a robił to tak naturalnie, że często mylił nawet znających dobrze oryginał! W jego głosie zawsze się dużo działo, potrafił nim, jak mało który wokalista specjalizujący się w rocku, bluesie, soulu i popie, przekazać wszystko co zamierzał. Równie charakterystyczny był dla niego sposób spazmatycznego, jak to określano, poruszania się na estradzie. Chodziło zwłaszcza o nader nietypowy sposób podkreślania charakteru utworu poprzez ruch prawej ręki i kołysanie się przed mikrofonem, połączone z ruchami głowy, przymykaniem oczu i pozorną nieobecnością, a charakterystycznego wyglądu dodawał mu specjalnie pielęgnowany zarost. W tym sposobie estradowej aktywności nie było nic udawanego, czy wymyślonego przed lustrem, w celu zaskoczenia widzów. Cała jego motoryka ruchu i gestu była szalenie organiczna, wynikła z koniecznego przekazywania znaczenia śpiewanego utworu, a nie chęci bycia innym, niż reszta wokalistów. W ten sposób potrafił podnieść jakość nawet banalnych utworów, jakie często wykonywał. Cockerowi zawsze się wierzyło i stąd wynikają jego ogromne sukcesy estradowe. Miał charyzmę, a przede wszystkim indywidualność, połączoną z umiejętnością niebywałej koncentracji. Mówiło się o nim, że rozbawiony na zapleczu, potrafił się całkowicie skupić robiąc kilka kroków z kulis do mikrofonu. Poza tym miał zawsze idealne wyczucie frazy i rytmu, kochał przecież oparty na tych wartościach rhythm & blues.

Pełną popularność odzyskał w dekadzie lat osiemdziesiątych i już nigdy jej nie stracił. W 1983 roku nagrał wraz z Jennifer Warnes piosenkę „Up Where We Belong”, wykorzystaną w znanym filmie „Oficer i dżentelmen”, za którą wspólnie odebrali Grammy. Trzy lata później nagrał album „Cocker”, sprzedany w ilości wystarczającej do uzyskania platynowej płyty. Oczywiście wrócił do koncertowania, czuł się niezwykle szczęśliwy mogąc wyruszyć w kolejną trasę. Nie bez podstaw twierdził, że przez blisko czterdzieści lat wojaży artystycznych poznał cały świat, ale wnioski ze swoich podróży miał coraz bardziej minorowe. Uważał, że sprawy świata nie idą w dobrym kierunku, ale tym bardziej traktował się za ambasadora dobrej nowiny. Kilka razy był w Polsce, gdzie miał mnóstwo fanów. Nagrał 22 albumy studyjne i 9 koncertowych.

Joe Cocker był lubianym kompanem. Zawsze ciepło się o nim wyrażał wspomniany już Paul McCartney. Ringo Starr też nazywał go starym kumplem, na jakiego zawsze można liczyć. Joe był typem artysty, który zawsze ma ochotę się czegoś nauczyć, coś poprawić bo „jeśli nie będę się rozwijał, odpadnę”. Kiedyś posadził na widowni reżysera filmowego u którego grał epizod. Wcisnął mu do ręki długopis i kartkę, prosząc go o zapisywanie wszystkiego, czego nie zrozumie, co trzeba jego zdaniem poprawić, albo przestawić.

W 2008 roku królowa przyznała mu Order Imperium Brytyjskiego (OBE) za „godną reprezentację Królestwa w świecie”. Order oczywiście przyjął, ale dla milionów fanów na całym świecie sto razy ważniejsze niż nagrody, były jego kolejne nagrania. Tych istotnych, niezapomnianych, ciągnących się za nim potem całymi latami, przez lata przybywało, choć szczerze mówiąc nigdy nie było ich zbyt wiele. Kilkanaście z nich, no może nie więcej niż dwadzieścia parę, przeszło do historii rocka. Takie właśnie były „Fun Time”, „Up Where We Belong”, „I Can Stand a Little Rain”, „Unchain My Heart” czy „The Simple Things”. Na pewno nie za piękne oczy magazyn „Rolling Stone” umieścił go na 97. miejscu wśród setki najlepszych wokalistów wszech czasów!

„Kiedy patrzę dziś na moje życie, dostrzegam w nim logikę kolejnych wydarzeń. Musiałem urodzić się w takiej, a nie innej angielskiej rodzinie, by odnaleźć w sobie konieczną siłę przebicia, która mnie, chłopakowi od gazrurek, pozwoliła znaleźć się na estradzie. Musiałem zaryzykować swoją wersję Bitelsów, by w konsekwencji tego nagrania znaleźć się w Woodstock, bo to był najważniejszy koncert w mojej karierze, dający mi przepustkę na świat. I znów, gdybym nie podjął decyzji o nagrywaniu coverów, pewnie niedaleko bym zaszedł. Gdybym nie stoczył się na dno prochów, nie zyskałbym tego rodzaju interpretacji, jaką, myślę, mam. A nie wspomniałem jeszcze o moim kumplu, mieszkającym niedaleko mnie, z którym razem montowaliśmy te cholerne rurki. Dał mi najważniejszą radę jaka usłyszałem w życiu. Nie wiedziałem jak się zachowywać na estradzie, co robić z rękami. Po moim występie siedzieliśmy nad kolejnym piwkiem, a on zapytany o to wytrzeszczył oczy w bezgranicznym zdumieniu: „Miej to w dupie. Stań sobie jak chcesz, rób miny i machaj rękami kiedy ci się spodoba. Jak to będzie twoje, to cię pokochają!” Miał rację. Przedawkował, dawno odleciał, ale za radę zawsze będę mu wdzięczny”.

Zakochany w amerykańskiej muzyce, przed laty kupił sobie posiadłość nazwaną przez siebie Mad Dog Ranch w Crawford, w stanie Kolorado. Razem z żoną uwielbiali to miejsce z niezadeptaną przyrodą, pełne harmonii i zieleni. Nikt go tam nie ścigał, mógł być sobą i łowić rybki. Sporo pieniędzy przeznaczali na fundacje różnego rodzaju.

17 września Joe Cocker miał koncert w nowojorskim Madison Square Garden, poczuł się nagle bardzo źle, na co zwrócili uwagę muzycy z jego zespołu. Ledwo zszedł z estrady, trzeba było odwołać inne zaplanowane przedsięwzięcia. Joe cierpiał na wyjątkowo złośliwą formę raka płuc. Odszedł w domu, towarzyszyli mu żona i lekarz. Miał siedemdziesiąt lat.

Teraz na pewno przez chwilę jego płyty będą się rozchodziły w szalonych nakładach, pojawią się naprędce sklecone kompilacje, ale Joe nigdy już nie stanie na estradzie, by uśmiechnąć się i powiedzieć „Good Evening, my friends!” To rzeczywiście był prawdziwy artysta rocka, a takich coraz mniej!

Tekst: Andrzej Lajborek

Artykuł ukazał się w numerze 1/2015 miesięcznika Muzyk.

Zdjęcie: Joe Cocker podczas występu na Festival du Bout du Monde 2013 we Francji; fot. Thesupermat (CC BY-SA 3.0)

  • Tags
  • Joe Cocker
  • Woodstock

Udostępnij:

Facebook Twitter Google+ LinkedIn Pinterest
Next article Akai Rhythm Wolf – test automatu perkusyjnego
Previous article BOSS VE-2 – test procesora wokalnego
Avatar

Redakcja | Muzyk FCM

Magazyn MUZYK FCM jest jedynym ogólnopolskim pismem branżowym w Polsce o tak szerokiej rozpiętości merytorycznej i docieralności. Dysponuje kilkoma portalami internetowymi, profilami w mediach społecznościowych, kanałami filmowymi oraz własną bazą mailingową. Co miesiąc dociera do kilkuset tysięcy osób. MUZYK FCM ukazuje się od stycznia 1993 roku.

Zobacz także

Muzycy, którzy zginęli w katastrofach lotniczych Artykuły
3 lutego 2023

Muzycy, którzy zginęli w katastrofach lotniczych

Trzydzieści debiutów płytowych z 1973 roku Artykuły
18 stycznia 2023

Trzydzieści debiutów płytowych z 1973 roku

10 najchętniej czytanych artykułów o muzyce w 2022 roku Artykuły
4 stycznia 2023

10 najchętniej czytanych artykułów o muzyce w 2022 roku

Facebook Comments

Najnowsze artykuły
03 lut 7:33
Newsy

Katie Melua prezentuje utwór „Those Sweets Days”

03 lut 12:30
Artykuły

Muzycy, którzy zginęli w katastrofach lotniczych

03 lut 10:58
Newsy

Voicecasting Pack – nowy pakiet firmy Sontronics

03 lut 9:40
Newsy

Ellie Goulding zaprezentowała utwór „Like A Saviour”

02 lut 8:37
Tygodnik

Tygodnik 05/2023 (396)

02 lut 10:55
Imprezy

Beyoncè wystąpi w Polsce w ramach „Renaissance World Tour”

01 lut 5:15
Imprezy

Ogłoszono nominacje do Rock & Roll Hall of Fame 2023

01 lut 3:36
Newsy

Muzyka Pawła Mykietyna do filmu „IO” („EO”) już z prestiżowymi nagrodami

01 lut 1:12
Newsy

„Farewell Yellow Brick Road Tour” Eltona Johna najbardziej dochodową trasą koncertową wszech czasów

01 lut 11:42
Klawisze

Pittsburgh Modular Taiga – parafoniczny syntezator analogowy

Najnowsze testy
Focusrite Vocaster One Studio – test zestawu dla podcasterów 30 listopada 2022Newsy

Focusrite Vocaster One Studio – test zestawu dla podcasterów

Arturia MiniLab 3 – test klawiatury sterującej 28 października 2022Klawisze

Arturia MiniLab 3 – test klawiatury sterującej

Novation Launchkey 88 – test klawiatury sterującej 30 lipca 2022Klawisze

Novation Launchkey 88 – test klawiatury sterującej

Icon Martian i Cocoon – test mikrofonów pojemnościowych 22 lipca 2022Studio

Icon Martian i Cocoon – test mikrofonów pojemnościowych

Tagi
Akai Arturia Behringer Billie Eilish biznes muzyczny Casio Ed Sheeran Electro-Voice Elton John Era Jazzu Eurorack Focusrite gitara gitara elektryczna IK Multimedia interfejs audio iOS klawiatura sterująca koncert Korg Kurzweil L-Acoustics M-Audio Mackie music business Music Man Native Instruments Neumann Novation nowa płyta nowy singiel PreSonus Refleksje na temat sztuk akustycznych Roland Sennheiser Solid State Logic Soundedit Steinberg Studiologic syntezator Taylor Swift TC Electronic teenage engineering Yamaha Zoom
SOCIAL MEDIA
  • Newsy
  • Testy
  • Artykuły
  • Wywiady
  • Wydarzenia/Muzycy
  • Zestawienia
  • Firmy
  • DJ
  • AudioVideo
  • Back to top
© Muzyk.net 1993-2021. All rights reserved.
Produced by Czasopismo Muzyk