Gitary BC Rich są dobrze znane wśród gitarzystów wielbiących mocne uderzenie. Dostarczony do testów instrument wykonano według estetyki i standardów obowiązujących w tej firmie. Można nawet uznać, że kształt tego instrumentu jest dość „łagodny” i w miarę zbliżony do klasycznych. Czy to oznacza że testowany NJ Mockingbird brzmienie też będzie miał łagodniejsze? Przekonajmy się.
OPIS
Dostarczony do testów instrument to gitara z serii NJ. Korpus wykonano z nato. Gryf przykręcono do korpusu za pomocą czterech śrub. W bocznej części korpusu, zostało umieszczone gniazdo wyjściowe typu jack 1/4” i zaczep na pasek. W miejscu łączenia się gryfu i korpusu tuż przy szyjce gryfu na tylnej płycie został umieszczony drugi zaczep na pasek. Na tylnej ściance korpusu znajdziemy dwie czarne płytki z tworzywa sztucznego. Jedna z nich kryje za sobą tylną część mostka typu Floyd Rose – po jej usunięciu użytkownik może dokonać pełnej regulacji pracy mostka. Usunięcie drugiej płytki umożliwia dostęp do złącz potencjometrów i gniazda wyjściowego. Gryf łączy się z korpusem na wysokości dziewiętnastego progu struny E6 i na wysokości dwudziestego drugiego progu struny E1. Dodatkowe wycięcia w korpusie ułatwia granie w najbardziej wysokich pozycjach – na wszystkich progach. Szyjkę w testowanym modelu NJ Mockingbird wykonano z klonu, podstrunnicę z hebanu. Na podstrunnicę nabito dwadzieścia cztery progi typu jumbo. Menzura gitary wynosi 25.5”. Drobnymi kropkami w bocznej części podstrunnicy oraz rombami z tworzywa o wyglądzie masy perłowej w samej podstrunnicy zostały oznaczone następujące pozycje: 3, 5, 7, 9, 12,15, 17, 19, 21 i 24.
Na główce tuż przy siodełku znajduje się czarna płytka z tworzywa sztucznego. Usuniecie tej płytki umożliwia dostęp do śruby regulującej krzywiznę gryfu. Na przedniej ściance główki Klucze BC Rich umieszczono po obu stronach główki. Szyjka jest wygodna, instrument jest wygodny do grania akompaniamentu oraz partii solowych zawierających pasaże wykonywane technikami legato. W testowanej gitarze zamontowano obustronny mostek zbudowany w oparciu o tradycyjne mostki typu Floyd Rose. Mostek jest dobrze wyregulowany i nawet mocne jego użytkowanie nie rozstraja instrumentu. W gitarze NJ Mockingbird zamontowano dwa przetworniki BC Rich typu humbucker. Trójpozycyjny przełącznik pozwala na ustawienie trzech rodzajów barw podstawowych. Obydwa przetworniki umieszczono w obudowach wykonanych z czarnego tworzywa sztucznego. W dolnej części przedniej płyty korpusu gitary umieszczono trzy potencjometry obrotowe. Dwa z nich regulują poziom sygnału wychodzącego z każdego przetwornika, a trzeci jest potencjometrem regulującym barwę.
WRAŻENIA
Przede wszystkim wygląd – oryginalny jak to BC Rich, może nie zwariowany jak niektóre modele, a raczej bardziej klasyczny (jak na tę firmę oczywiście). Dokładność wykonania, kształt korpusu sprawiają, że testowany NJ Mockingbird wydaje się być interesujący nawet na pierwszy rzut oka. Kształt korpusu jest przemyślany w taki sposób, że w każdej pozycji: i siedzącej i stojącej gitara zachowuje stabilną pozycje. Teraz brzmienie. Dostarczony do testu instrument oferuje trzy podstawowe barwy, więc opiszemy każdą z nich.
Gdy uaktywnimy przetwornik, znajdujący się przy mostku (skrajnie prawa pozycja przełącznika) otrzymamy pełną, jasną barwę. Na kanale czystym ta barwa może być użyta raczej jako ciekawostka niż jako barwa podstawowa, natomiast na kanale przesterowanym otrzymujemy dynamiczną i pełną alikwotów barwę często spotykaną w nagraniach rockowych i heavy metalowych.
Następne ustawienie przełącznika pozwala nam wykorzystywać barwę pochodzącą z obydwu przetworników. Ciekawostką jest fakt że zredukowanie poziomu sygnału jednego z przetworników do minimum nie powoduje całkowitego zaniku sygnału. Takie rozwiązanie pozwala na uzyskiwanie nieskończonej ilości barw. Na czystym kanale wzmacniacza uzyskujemy nieco głębsze brzmienie, które możemy wykorzystywać w wielu gatunkach muzycznych. Na kanale przesterowanym uzyskujemy barwę bliską nurtom brytyjskim.
Kolejne ustawienie przełącznika uaktywnia przetwornik przy gryfie. Zarówno na czystym jak i na przesterowanym kanale wzmacniacza brzmienie jest bardziej okrągłe trochę przypominające „gibsonowskie”. Oczywiście testowany instrument brzmi znacznie jaśniej i trudno tu porównywać jego brzmienie z brzmieniem innych gitar.
PODSUMOWANIE
Ze względu na wygląd raczej możemy spodziewać się większego zainteresowania w środowisku muzyków grających cięższe gatunki, chociaż nie wykluczone jest że inni muzycy też zechcą dodać tę gitarę do swojej kolekcji. Jednak przy stosunkowo niewielkiej (jak na tę klasę brzmienia i możliwości artykulacyjnych) cenie trudno wystawić temu instrumentowi opinię inną niż pozytywną. Dość przyzwoity czas wybrzmienia strun, wygoda gry, wyrównane chociaż może i nie za bardzo zróżnicowane brzmienie czynią ten instrument interesującą propozycją nie tylko dla początkujących gustujących z ciężkim rockowym brzmieniu.
Tekst: Konstantin „Kostek” Andriejew
DANE TECHNICZNE:
Korpus: nato
Szyjka: klon
Menzura: 25.5”
Podstrunnica: heban
Liczba progów: 24
Progi: jumbo
Mostek: ruchomy typu Floyd Rose
Przetworniki: 2 × BDSM
Osprzęt: czarny
Cena: 2522.93 PLN
Do testu dostarczył:
FX Music Group
DYSTRYBUCJA
ul. Kopernika 10/12
42-200 Częstochowa
tel./fax (034) 3740646
BIURO HANDLOWE
ul. Kilińskiego 72
22-400 Zamość
tel. (084) 6439246
Internet: www.fxmusic.pl, www.bcrich.com
Test ukazał się w numerze 4/2006 miesięcznika Muzyk.