W ubiegły weekend odbyła się jubileuszowa 50. edycja wręczenia kanadyjskich nagród muzycznych JUNOS (Juno Awards). Jak można się było spodziewać, najwięcej statuetek otrzymał… The Weeknd, który triumfował w pięciu kategoriach.
Co ciekawe, był on jedynym artystą, który zwyciężył w więcej niż jednej kategorii, a tych było podczas tej edycji JUNOS ponad czterdzieści. The Weeknd został uznany Artystą roku oraz Kompozytorem roku (wspólnie z nim wyróżnieni zostali współautorzy „After Hours”, „Blinding Lights” i „Save Your Tears” – Ahmad Balshe i Jason „DaHeala” Quenneville). Zwyciężył również w kategorii Singiel roku („Blinding Lights”), Album roku („After Hours”) i Nagranie roku – Contemporary R&B („After Hours”). Łącznie Abel Makkonen Tesfaye pochwalić się może teraz 15 statuetkami JUNO.
Tegoroczna, jubileuszowa gala Juno Awards miała się początkowo odbyć w marcu, a następnie przesunięto ją na maj by w końcu przełożyć ją na czerwiec. W dobie pandemii COVID-19 takie działanie nikogo już nie dziwi, podobnie jak fakt że zamiast z głównej sceny w jednej sali, artyści występy artystów transmitowane były z różnych miejsc rozsianych po Kanadzie. Głównym miejscem, z którego prowadzona była ceremonia był Rebel Nightclub w Toronto, ale tak jak w przypadku występów nie jedynym.
Wśród kilkudziesięciu kategorii, w których przyznano tegoroczne nagrody JUNOS ponad połowa dotyczyła najlepszych albumów w poszczególnych gatunkach muzyki. Ich laureatami zostali: Justin Bieber (pop – „Changes”), Alanis Morissette (Adult Contemporary – „Such Pretty Forks in the Road”), Caribou (elektronika – „Suddenly”), JJ Wilde (rock – „Ruthless”), Crystal Shawanda (blues – „Church House Blues”), Unleash the Archers (Metal/Hard Music – „Abyss”), Tenille Townes (country – „The Lemonade Stand”), Bahamas (Adult Alternative), July Talk (muzyka alternatywna), Sammy Jackson (Vocal Jazz), Jocelyn Gould (jazz – solo), Andy Milne and Unison (jazz – zespół ), Blitz//Berlin (instrumentalny), Leela Gilday (muzyka rodzima), Rose Cousins (Contemporary Roots), Pharis and Jason Romero (Traditional Roots), Shawna Cain (Contemporary Christian/Gospel), Okan (World Music), Louis-Jean Cormier (frankofoński) i Splash’N Boots (dla dzieci). Warto w tym miejscu zaznaczyć, że JJ Wilde jest pierwszą kobietą od 25 lat, która zdobyła statuetkę JUNO za najlepszy rockowy album roku. Co ciekawe, poprzednią laureatką była Alanis Morissette, która w tym roku otrzymała już czternaste wyróżnienie rodzimego przemysłu muzycznego.
Zespołem roku uznano formację Arkells, a Przełomowymi artystami roku wybrani zostali JP Saxe (solo) i Crown Lands (zespół). Nagrodę fanów otrzymał Shawn Mendes, Producentem roku została WondaGurl („Aim for the Moon” Pop Smoke feat. Quavo; „Gang Gang” JackBoys and Sheck Wes), a Realizatorem roku uznany został Serban Ghenea („Blinding Lights” The Weeknd, „Positions” Ariana Grande). W „gatunkowych” kategoriach Nagranie roku laureatami zostali Tobi (rap – „ELEMENTS Vol. 1”), Kaytranada (dance – „Bubba”), Töme X Sean Kingston (reggae – „I Pray”) i Savannah Ré (tradycyjne R&B/soul – „Solid”). W kategoriach związanych z muzyką klasyczną wyróżnieni zostali: Ensemble Made in Canada, Montreal Symphony Orchestra pod dyrekcją Kent Nagano i Andrew Wan, Toronto Mendelssohn Choir i Toronto Symphony Orchestra pod dyrekcją Sir Andrew Davisa oraz Sammy Moussa. W jedynej kategorii „międzynarodowej” honorującej artystów spoza Kanady zwyciężył Harry Styles (Międzynarodowy album roku – „Fine Line”).
W ramach 50. gali Juno Awards wręczono także nagrody specjalne, a ich laureatami zostali Pegi Cecconi (Walt Grealis Special Achievement Award) i The Tragically Hip (Humanitarian Award). Z kolei do Canadian Music Hall of Fame przyjęta została Jann Arden.
Więcej informacji na stronie junoawards.ca.
