W wieku 99 lat zmarł amerykański inżynier, muzyk i wynalazca Norman C. Pickering. Był on także jednym z założycieli i pierwszym sekretarzem Audio Engineering Society – stowarzyszenia, które powstało w 1948 roku. Był orędownikiem powstania profesjonalnej organizacji wspierającej rozwój inżynierii dźwięku. Podczas spotkania w nowojorskim studiu RCA Victor w lutym 1948 roku zwrócił uwagę na brak wymiany wiedzy powodowanej brakiem wspólnego pola dialogu czy medium umożliwiającego wymianę poglądów i idei w różnych dziedzinach branży audio. Pomysł ten spotkał się z aprobatą zgromadzonych i miał bezpośredni wpływ na utworzenie stowarzyszenia. Oprócz swej działalności w AES, Pickering był najbardziej znany z noszących jego nazwisko wkładek gramofonowych.
Norman Charles Pickering urodził się na Brooklynie w roku 1916. Wprowadzenie w świat muzyki zawdzięczał matce, która grała na pianinie i dzięki której w wieku 7 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach. Jako nastolatek nabawił się kontuzji prawej ręki przez co musiał zapomnieć o karierze profesjonalnego skrzypka. Nie zrezygnował jednak z grania – „przerzucił” się jednak na… waltornię. Pod naciskiem ojca – inżyniera, Norman rozpoczął naukę w Newark College of Engineering, ale po jej ukończeniu wybrał Juilliard. W roku 1937 dołączył do „raczkującej” dopiero Indianapolis Symphony Orchestra, gdzie spędził trzy sezony. Następnie (w roku 1940) rozpoczął pracę w firmie C. G. Conn (obecnie Conn-Selmer), pomagając przy projektowaniu instrumentów, w tym oczywiście waltorni. Po ataku na Pearl Harbor zakład został przejęty przez firmę Sperry, a produkcję przestawiono na wojskową. Wojenne lata Pickering spędził w ich laboratorium na Long Island. Praca ta ożywiła w nim zainteresowanie lotnictwem i doprowadziła do jego projektów związanych z kontrolą wibracji zastosowanych w samolotach firmy Boeing.
Norman Pickering był aktywny na różnych polach i realizował swe pomysły w różnych dziedzinach. Jak to często bywa, do niektórych z nich doprowadziły go własne odczucia i chęć poprawy niedoskonałych jego zdaniem rozwiązań. Tak było chociażby w przypadku wkładek gramofonowych. W latach 40. opracował on nowy typ wkładek magnetycznych wykorzystujących igły szafirowe. Początkowo opracował to na własne potrzeby, ale dość szybko postanowił zaoferować go wytwórniom płytowym i rozgłośniom radiowym. Zainteresowanie i zapotrzebowanie sprawiło że założył firmę Pickering & Company, która zajęła się produkcją wkładek. Co więcej – mimo że nie takie było pierwotne zamierzenie – wkładki Pickering trafiły na rynek konsumencki, pozwalając większej grupie cieszyć się lepszą jakością dźwięku. W latach 70. XX wieku Pickering pracował w laboratorium Southampton Hospital gdzie opracował nową technikę badania wzroku z wykorzystaniem ultradźwięków. Po roku 1980 Norman C. Pickering wrócił do swej pierwszej miłości czyli skrzypiec, zajmując się ich akustyką. Był też prezesem Violin Society of America, a także konsultantem firmy D’Addario. Sam także budował smyczki i skrzypce.
Strona internetowa Audio Engineering Society: www.aes.org