Washburn Parallaxe PXS2000RC – test gitary elektrycznej

Nie tak dawno miałem okazję testować inny model marki Washburn z serii Parallaxe. Instrument dostarczony do testów tym razem – PXS2000RC – jest w swej konstrukcji i przeznaczeniu nieco prostszy i bardziej określony. W dalszym ciągu jest to gitara przeznaczona do ciężkiego, szybkiego i technicznego grania, a właśnie tak opisujemy większość instrumentów tej serii. Przejdźmy zatem od razu do konkretnych informacji.

OPIS

Korpus gitary nazwano PXS Double Cutaway i wykonano z lipy. Gryf instrumentu wykonano z klonu i wklejono w korpus tak, że w pierwszej chwili trudno się oprzeć wrażeniu iż to jest instrument z jednego kawałku drewna. W palisandrowej podstrunnicy umieszczono 24 progi. Te o numerach 3, 5, 7, 9, 15,17, 19, 21 oraz 24 oznaczono kropkami z tworzywa sztucznego o wyglądzie masy perłowej. Próg dwunasty oznaczono specjalnym wzorem Parallaxe. Menzura gitary wynosi 25.5”. Gryf łączy się z korpusem na wysokości osiemnastego progu dla struny E6 i na wysokości dwudziestego drugiego progu dla struny E1. W gitarze zastosowano grafitowe siodełko o szerokości 43 mm. Na główce znajdziemy naklejone logo producenta, a seria jest widoczna na czarnej płytce chroniącej główkę pręta regulującego krzywiznę gryfu. Na „odwróconej” główce umieszczono w jednej linii sześć odlewanych kluczy. W testowanej gitarze umieszczono dwa przetworniki typu humbucker Ducan Designed. Odległość przetworników od strun możemy regulować za pomocą śrub znajdujących się w korpusie gitary.
Testowany instrument został wyposażony ponadto w dwa potencjometry obrotowe – jeden z nich reguluje barwę sygnału wyjściowego, a drugi reguluje jego poziom. Układ elektroniczny dopełnia tradycyjny przełącznik trójpozycyjny pomiędzy pokrętłami. Zarówno zaczepy na pasek jak i gniazdo wyjściowe typu jack 1/4” umieszczone zostały standardowo dla tego typu gitary. W dostarczonym do testów instrumencie zamontowano stały mostek. Ciekawostką jest sposób mocowania strun – każdą strunę wkładamy od tyłu korpusu i trzyma ją odpowiednia tulejka. Takie rozwiązanie znacznie zwiększa zawartość alikwotów w brzmieniu oraz wydłuża sustain, co w połączeniu z zastosowanym w gitarze systemem Buzza Feitena znacznie zwiększa walory brzmieniowe instrumentu. Z tyłu korpusu znajdziemy również płytkę z czarnego tworzywa sztucznego. Jej usunięcie umożliwia dostęp do złącz potencjometrów i gniazda wyjściowego oraz przełącznika.

WRAŻENIA

Gitary serii Parallaxe charakteryzuje swoista estetyka wyglądu. Ma to związek oczywiście z upodobaniami większości użytkowników tych instrumentów. W przypadku opisywanego instrumentu designerom również udało się uzyskać kompromis pomiędzy elegancją opartą o klasyczne wzorce a dynamiką nowoczesnych brzmień i kształtów. Co do precyzji wykonania instrumentu, akurat w testowanym egzemplarzu zauważyłem pewną wadę: gitara po wstępnym ustawieniu niestety wymagałaby korekty lutniczej gdyż „brzęczenie” struny E6 na pierwszym progu przekraczało wszelkie normy. Niestety, takie rzeczy nadal zdarzają się w przypadku instrumentów produkowanych w fabrykach znajdujących się… daleko. Myślę, że fakt opisany wyżej nie powinien rzutować na model w całości ponieważ cała reszta została wykonana na bardzo przyzwoitym poziomie. PXS2000RC jest bardzo wygodnym w graniu instrumentem. Kształt korpusu i sposób wklejenia gryfu umożliwiają gitarzyście swobodny dostęp da każdej struny w każdej pozycji. Niska akcja strun jest w pewnym sensie standardem instrumentów serii Parallaxe. Dużym atutem testowanego instrumentu jest jego brzmienie, które z jednej strony jest wyraźne a z drugiej śpiewne przy każdym ustawieniu przełącznika. Oto trzy podstawowe rodzaje brzmienia:
1. Sygnał pochodzi z przetwornika znajdującego się przy mostku. Na czystym kanale wzmacniacza uzyskujemy zwarte klarowne brzmienie. Jest ono czytelne, śpiewne a za razem mocne. Na przesterowanym kanale uzyskujemy mocne klarowne brzmienie bez niepotrzebnego „jazgotu” – bardzo wypośrodkowane.
2. Sygnał pochodzi z przetwornika znajdującego się przy gryfie. Na czystym kanale wzmacniacza uzyskujemy pełne, śpiewne ale w dalszym ciągu klarowne brzmienie. Na przesterowanym kanale uzyskujemy mocne chociaż nieco przezroczyste brzmienie, które można usłyszeć w wielu współczesnych gatunkach muzycznych.
3. Sygnał pochodzi z obydwu przetworników. Na czystym kanale wzmacniacza uzyskujemy przezroczyste lecz mocne brzmienie. Na przesterowanym kanale uzyskujemy całą gamę śpiewnych selektywnych lub mniej selektywnych barw.

PODSUMOWANIE

Testowany model gitary jest instrumentem godnym polecenia każdemu, komu zależy na stylowym wyglądzie instrumentu na scenie, wygodnym gryfie i wyrównanym brzmieniu. Ciekawostką brzmienia tej gitary jest to, że zachowuje przyjemny dla ucha „atak” jak w singlowych instrumentach, a z drugiej strony brzmi potężnie jak na humbuckerowy instrument przystało.

Tekst: Konstantin „Kostek” Andriejew

DANE TECHNICZNE
Korpus: lipa
Szyjka: klon
Podstrunnica: palisander
Menzura: 25.5”
Ilość progów: 24
Przetworniki: 2 × humbucker
Elektronika: VOLUME, TONE, 3-pozycyjny przełącznik
Mostek: stały ze strunami przeciąganymi przez korpus

Cena: 1820 PLN

Do testu dostarczył:
Music Info
ul. 28 Lipca 1943 17a
30-233 Kraków
tel. (12) 2672480
Internet: www.musicinfo.pl, www.washburn.com

Test ukazał się w numerze 5/2015 miesięcznika Muzyk.