ProjectSAM Orchestral Essentials – test

Witam serdecznie wszystkich czytelników pisma Muzyk FCM, którego Jubileusz 20-lecia istnienia na polskim rynku muzycznym minął w styczniu 2013 roku. 20 lat temu miałem zaszczyt uczestniczyć w początkach jego powstania, prezentując na jego łamach opracowania fortepianowe, aktualnych wówczas, hitów muzyki popowej.

Dzisiaj mam zaszczyt przedstawić Wam test plug-inu Orchestral Essentials holenderskiej firmy ProjectSAM, w której to orkiestrze zakochałem się od pierwszego odpalenia. Od dłuższego czasu obserwuję produkty firmy ProjectSAM i muszę przyznać, że ostatnie ich projekty zafascynowały mnie. Symphobia i Symphobia 2 to produkty, które zostały wykorzystane przez wielkich producentów muzyki filmowej, w wielu wysokobudżetowych produkcjach filmowych, jak również w wielu światowych produkcjach muzyki pop. Ale o tym być może przy innej okazji.
Skupmy się na plug-inie Orchestral Essential. Po otwarciu programu mamy dwie generalne opcje do wyboru – INSTRUMENTS lub MULTIS. Zestawy w sekcji INSTRUMENTS to: Full Orchestra, Strings, Brass, Woodwinds, Percussion, Keyboards & Harp, Sound Design i Bonus Instruments. Każdą z tych sekcji można odtwarzać w różnych konfiguracjach artykulacyjnych i dynamicznych.

FULL ORCHESTRA

• Full Orchestra Action – to krótkie dźwięki połączonych barw skrzypiec, trąbek, puzonów i fortepianu. Należy zwrócić tutaj uwagę na bardzo istotny układ poszczególnych dźwięków na klawiaturze. Skrzypce odzywają się od G małego w górę, trąbki dołączają od Gis razkreślnego, natomiast puzony z fortepianem odzywają się od Ges małego w dół. W efekcie wszystkie instrumenty odzywają się w odpowiedniej skali, dobrze brzmiącej, dla próbki zwanej Action. Bardzo dużą rolę odgrywa dynamika, którą możemy kreować za pomocą mocniejszych lub delikatnych uderzeń na klawiaturze sterującej. Akordy grane w odpowiednim układzie dysonansowym i w odpowiedniej rytmice, bardzo rzetelnie i prawdziwie oddają nastrój „akcji”.
• Full Orchestra Suspense – czyli niepewność. Długie akordy sekcji smyczkowej w tremolo, grane od G małego w górę i niesamowite brzmienie kontrabasów, wiolonczel i tuby, granych od Ges małego w dół, dają niezwykłe uczucie niepewności, przygnębienia i strachu. Wydobywając poszczególne dźwięki na klawiaturze z zamkniętymi oczami mając słuchawki na uszach, można przeżywać i wyobrażać sobie sceny filmowe i nie tylko, np. z własnego, bardziej lub mniej barwnego, życia. Barwa ta jest niesamowita i bardzo inspirująca.
• Full Orchestra Epic – fantastycznie brzmiące puzony połączone z kotłami odpalanymi w niskich rejestrach, i trąbki ze smyczkami w górnych rejestrach, nadają się na podkreślanie swoim fanfarowo dostojnym brzmieniem wszelkich turniejów, uroczystości, powitań dostojnych gości, czy podkreślania momentu, w którym za chwilę wydarzy się coś wyjątkowego, uroczystego. Naturalnie i realistyczne brzmienie instrumentów pozwala na właściwe kreowanie muzycznych pomysłów o charakterze Epickim.
• Full Orchestra – Dark Orchestra – tutaj zaczyna się poważna zabawa. Każdy z klawiszy ma przypisaną inną próbkę gotowych kombinacji poszczególnych zestawów instrumentów. Są to krótkie, gotowe glissanda, akcenty, przebiegi melodyczne, obrazujące nastrój grozy. Różnią się dynamiką, melodyką, rytmiką, ale co najważniejsze, wszystkie brzmią bardzo soczyście i naturalnie. Odpowiednio zastosowane pod obraz filmowy, mogą stworzyć niesamowitą atmosferę grozy, obłędu czy akcji.
• Full Orchestra Long Chords – każdemu klawiszowi, od H wielkiego do E razkreślnego, przypisany jest akord durowy wykonywany przez całą orkiestrę, natomiast od F razkreślnego do C trzykreślnego każdemu klawiszowi przypisany jest akord molowy. Każdy z akordów trwa tak długo, jak długo przytrzymujemy go na klawiaturze lub pedale sustain. Akordy brzmią bardzo rzetelnie i dostojnie. Takim długim, pełnym w swoim brzmieniu akordem można np. zakończyć komponowany utwór.
• Full Orchestra Short Chords – analogicznie jak w poprzednim punkcie, każdemu klawiszowi od H wielkiego do E razkreślnego przypisano akordy durowe wykonywane przez całą orkiestrę, i od F razkreślnego do C trzykreślnego akordy molowe jednak z tą różnicą, że akordy są krótkie, silne i soczyste. Również zastosowałbym je w końcowych partiach komponowanego utworu. Wykonywane przez Full Orkiestrę pochody melodyczne krótkich, silnych, pełnych, durowych lub molowych akordów, brzmią bardzo imponująco.
Utwór można zakończyć długim akordem, poprzedzonym pochodem melodycznym krótkich akordów. Możliwości jest wiele, ale to już pozostawiam wyobraźni kompozytora.

STRINGS

• Strings Arco – to najbardziej ulubione przeze mnie próbki. Cały kwintet smyczkowy brzmi bardzo naturalnie, soczyście, ciepło, dostojnie, szeroko, i moim zdaniem, po prostu zarąbiście, zwłaszcza w niskich rejestrach po których uwielbiam się poruszać. Mając klawiaturę z Aftertouch, bardzo elastycznie można stosować dynamikę poszczególnych partii muzycznych komponowanego utworu. Dynamikę można również różnicować kółkiem przy klawiaturze, włączając funkcję MODWHEEL zgłaśniając lub wyciszając całą sekcję smyczków. Fantastyczne brzmienie całego kwintetu jest inspirujące do tworzenia romantycznych tematów, podpartych ciepłą harmonią w podkładzie. Na komponowaną linię melodyczną graną w górnych rejestrach można włączyć funkcję OCTAVER, która ją bardzo wzmacnia i ubarwia. Linię melodyczną można również zdublować innymi instrumentami jak np. flet, obój czy fortepian, co na pewno uczyni ją ciekawszą. Te próbki naturalnie brzmiącej sekcji smyczków, są dla mnie (jak na razie) najlepszymi, najbardziej oddającymi oryginalne brzmienie spośród tych, z którymi miałem dotychczas do czynienia.
• Strings Staccato – bez problemu bardzo przejrzyście i sprawnie można operować szybkimi przebiegami melodycznymi, a włączając OCTAVER efekt partii wykonywanych w oktawach jest piorunujący, bardzo czysty i przede wszystkim precyzyjny. Oczywiście dynamika, artykulacja i akcenty na odpowiednich dźwiękach pochodów melodycznych zależą od sprawności grania i artykułowania na klawiaturze. Bardzo dobrze i klarownie brzmią wykonywane szybkie przebiegi melodyczne, których zastosowanie zależy od wyobraźni muzyka kreującego własne dzieło.
• Strings Tremolo – nie muszę chyba wspominać, że precyzyjne tremolo nie jest łatwym do osiągnięcia w symfonicznych orkiestrach. A tutaj pod palcami mamy precyzyjne tremolo, wspaniale brzmiące, z dynamiką i artykulacją jaką sobie wymyślimy. Zakładając słuchawki mam wrażenie, jakbym dyrygował najwspanialszą orkiestrą smyczkową składającą się z wybitnie grających muzyków. I to jest prawda. Komponowanie, mając takie urządzenie pod ręką, jest czystą przyjemnością.
• Strings Pizzicato – podobnie jak w tremolo uzyskujemy precyzyjne, dobrze i naturalnie brzmiące pizzicato, zarówno w zastosowaniu linii melodycznych jak i w akordach. Naturalność brzmienia jest powalająca. Grając wyobrażam sobie skradającego się kota, np. z filmu „Tom i Jerry”.
• Strings Cinematic Effects – już sama nazwa mówi nam o tym, że mamy do czynienia z całą gamą efektów specjalnych, wykonywanych przez instrumenty smyczkowe. Glissanda długie, krótkie, z góry w dół, z dołu w górę, dysonanse, arpeggia itp., świetnie brzmiące, wykonane bardzo precyzyjnie, gotowe do użycia w różnego rodzaju wątkach filmowych, podkreślając odpowiednie zdarzenia. Fajna zabawka dla profesjonalistów, zajmujących się komponowaniem muzyki do filmów.
• Legato Violins with Flutes – bardzo ładnie, ciepło brzmiąca barwa skrzypiec i fletu. Do zastosowania w niewielkiej skali od A małego do G dwukreślnego. Jednak to wystarczy aby wykorzystać tę próbkę do lirycznych, polifonicznych linii melodycznych.

BRASS

• Brass Long Notes – ta sekcja próbek zawiera bardzo przyzwoicie brzmiące instrumenty dęte blaszane, czyli trąbki, puzony i tubę. Co ważne, każdy z instrumentów odzywa się w swojej naturalnej skali. Możemy instrumenty te zastosować we wszelkiego rodzaju utworach, gdzie potrzebne będą długie, ciepłe akordy trąbek i puzonów, podpartych bardzo dobrze brzmiącą tubą. Jednak próbki te nie nadają się do emitowania instrumentów w partiach solowych. Lepiej się one mieszczą swoim brzmieniem w całej orkiestrze symfonicznej, stosując długie akordy. Brakuje mi w nich ataku na dźwięk (sforzando), który dawałby większego kopa postawionemu długiemu akordowi. Myślę, że przy następnych produktach ProjectSAM poprawi się w tej kwestii.
• Brass Staccato – dużo lepiej w tej sekcji brzmią zarówno trąbki, puzony, waltornie oraz tuba niż w Brass Long Notes. Mamy większą możliwość ingerowania w dynamikę i artykulację poszczególnych dźwięków. W mocnych, krótkich akordach słychać charakterystyczną dla dęciaków lekką chrypkę, która dodaje drapieżności wykonywanym dźwiękom. Również szybkie przebiegi melodyczne są czytelne i klarowne.
• Brass Cinematic Effects – mnóstwo akordów dysonansowych, glissand, akcentów, crescendo-decrescendo poszczególnych efektów, wszystkie fajnie zagrane, brzmią bardzo efektownie i naturalnie. Każdy z efektów przypisany jest do jednego klawisza. Można oczywiście używać wiele efektów jednocześnie, co daje niesamowite odczucia i wrażenia. Dla filmowców to kopalnia efektów, które bardzo szybko i sprawnie można zastosować pod odpowiednią akcję obrazu filmowego.
• Legato Horns with Trombones – ten zestaw powalił mnie na łopatki. Barwa puzonów i waltorni granych unisono, brzmi po prostu bosko. Czysto grające waltornie w orkiestrach to niestety rzadkość. Wykorzystanie do swoich kompozycji tej sekcji z realistycznie brzmiącymi waltorniami z puzonami, czyste, soczyste i ciepłe unisona w połączeniu z ciepło brzmiącymi np. Strings Arco w podkładzie, to prawdziwy balsam dla uszu. Od razu kojarzy mi się ta barwa z klasycznymi westernami, kanionem i przestrzenią muzyczną, która zawarta jest np. w filmie „Siedmiu wspaniałych”.
• Solo Trumpet Sustain – przy tych próbkach lekko jestem zniesmaczony. Nie podoba mi się barwa trąbki. Brzmi niby naturalnie, ale jest coś takiego co nie daje pełnej satysfakcji i zadowolenia. Myślę, że wykorzystanie tych trąbek jako tło w całej orkiestrze będzie OK, natomiast wykorzystanie pojedynczej trąbki jako instrument solowy mało mnie przekonuje. Wolę poprosić do nagrania partii solowych jednego z grających w mojej orkiestrze trębacza, z czego on będzie zadowolony i ja chyba też. Nie zdradzę jakiego trębacza mam na myśli, może będzie mi danym kiedyś zaprezentować jego umiejętności solistycznego grania i improwizowania na łamach miesięcznika. A wracając do tej sekcji, przecież nie wszystko musi być super.. Prawda?
• Solo Horn Sustain – waltornie zaprezentowane w tej sekcji brzmią dużo lepiej niż opisywane wcześniej trąbki, chociaż wolę waltornie grające unisono z puzonami. Największą jednak zaletą tej sekcji jest to, że waltornie grają czysto i bez kiksów, a miałem do czynienia z wieloma orkiestrami, gdzie moment wejścia waltorni zawsze był stresujący dla mnie, dla innych instrumentalistów, a w szczególności dla tych co na tych waltorniach grali. Jest to piękny instrument, ale jeśli nie stroi, to jego wejście po prostu boli… wszystkich, łącznie ze słuchaczami na widowni, którzy do końca nie wiedzą o co chodzi, ale słyszą, że coś jest nie tak. Więc błogosławiona jest ta waltornia którą mam pod palcami klawiatury, bo nie muszę się za bardzo stresować.
• Solo Trombone Sustain – nie jest to jeszcze idealna próbka puzonów, ale barwa ich jest do przyjęcia, zwłaszcza w partiach granych przez całą sekcję trzech lub czterech puzonów, szczególnie w forte. Słychać troszeczkę, że nie są to autentycznie „żywe” puzony. Sam jestem z wykształcenia puzonistą, więc mogę sobie pozwolić na odrobinę krytyki. Brakuje mi akcentu przy samym wydobywaniu dźwięku. Jednak w brzmieniu całej orkiestry próbka ta spełnia swoje zadanie i wyróżnia się na tyle aby można było rozpoznać, że daną partię wykonują puzony.

WOODWINDS

• Woodwinds Long Notes – czyli instrumenty drewniane – flet, obój, klarnet, fagot i kontrafagot, z czego najbardziej naturalnie brzmią dla mnie próbki fletu i fagotu, natomiast mniej przekonywujące dla mnie są, obój, klarnet i kontrafagot. Chociaż myślę, że wszystkie instrumenty odpowiednio zaaranżowane w partiach orkiestrowych spełniają swoją rolę. Instrumenty drewniane w orkiestrze są bardzo charakterystyczne i ich brzmienie w szczególny sposób ubarwia melodykę danego utworu. W tych próbkach bardzo czytelne i klarownie brzmiące są zarówno długie akordy jak i szybkie przebiegi melodyczne, co umożliwia nagrywanie wirtuozowskich partii orkiestrowych.
• Woodwinds Staccato – mamy tutaj do czynienia z tymi samymi instrumentami co w Long Notes, ale wykonywane w staccato brzmią dużo lepiej (nie wiedzieć dlaczego). Na każdym z tych instrumentów, uderzając w poszczególny przypisany im klawisz, mamy lekki akcent na samym rozpoczęciu wydobywanego dźwięku, co nadaje każdemu z instrumentów większej pewności w szybkich przebiegach melodycznych. Bardzo przydatne są te próbki do wykorzystania w utworach orkiestrowych, gdzie generalnie dużo się dzieje. Ważnym jest to, że można akcentować poszczególne dźwięki w bardzo szybkich przebiegach melodycznych, co dodaje mocnego kopa tym przebiegom. Można to oczywiście zrobić już po nagraniu ścieżki, edytując akcenty na wykresie danego śladu, ale myślę, że lepszym i naturalniejszym będzie od razu zagrać w odpowiedniej artykulacji.
• Woodwinds Cinematic Effect – podobnie jak w innych sekcjach instrumentalnych, tak i tutaj mamy całą gamę efektów: tremolo wykonywane przez kilka instrumentów jednocześnie, pasaże w dół lub w górę, akordy dysonansowe itp., jest tego cała masa. Wszystkie te próbki twórczo działają na wyobraźnię muzyczną, brzmią fantastycznie i warto z nich korzystać.
• Legato Flutes with Clarinets – w tej sekcji mamy do czynienia z fletem i klarnetem, grającymi unisono długie, melodyczne partie, w zakresie od C razkreślnego do A dwukreślnego, czyli w niewielkim zakresie dźwiękowym. Bardzo dobrze będzie się ta sekcja mieściła w lirycznych, melodyjnych partiach aranżu orkiestrowego. Nie nadaje się do szybkich przebiegów melodycznych.
• Ethnic Flute Phrases – to przepiękna barwa etnicznego fletu, którego dźwięki przypominają duże przestrzenie irlandzkiej zieleni. Brzmi bardzo naturalnie i inspirująco. Próbki zawierają wiele różnorodnych, gotowych, krótkich melodyjek, przypisanych do poszczególnych klawiszy. Włączając je stopniowo – jedna się kończy, następna się zaczyna – można ułożyć sobie fajną, indywidualną melodyjkę, a następnie stworzyć do niej irlandzką harmonię, co w efekcie może dać nam ciekawie brzmiącą całość.
• Overblown Flute Staccato – jest to tak zwany przester fletowy, bardzo dobrze i naturalnie brzmiący. Warto go wykorzystać w improwizowanych partiach solowych, bardziej w muzyce jazzowej niż symfonicznej. Bardzo naturalnie słychać przydech jaki towarzyszy przy tego rodzaju wykonawstwie przez flecistę. Zakres dźwięków jakie są dostępne w tych próbkach zamyka się od Cis razkreślnego do Dis trzykreślnego, więc wystarczająco dużo aby poszaleć przy partii improwizowanej.

PERCUSSION

• Orchestral Percussion Kit – świetnie brzmiące, naturalne instrumenty perkusyjne tj. werbel, (również tremolo), kociołki orkiestrowe, talerze (różne opcje wykonawcze), duża, świetnie brzmiąca china, tamburyn, triangle, bellsy, cabasa. Wszystkie te instrumenty wiernie oddają charakter oryginalnych brzmień, co w dużym stopniu ubarwia komponowane utwory. Polecam je gorąco, sam bardzo często stosuje je w swoich utworach. Wykorzystać je można z powodzeniem zarówno w utworach symfonicznych jak i w produkcjach muzyki popowej.
• Timpani – mamy tutaj do dyspozycji świetnie brzmiące kotły orkiestrowe, w przedziale od C wielkiego do H małego, i drugi taki sam zestaw od C razkreślnego do H dwukreślnego, z tym, że drugi zestaw brzmi identycznie jak pierwszy. Zastosowano tutaj taki patent aby była możliwość swobodnego wykonywania tremolo, tego samego dźwięku na dwóch oddzielnych klawiszach, co byłoby niemożliwym do wykonania na jednym klawiszu. Barwy kotłów są tak autentyczne, że trudno rozpoznać, że są zbudowane w oparciu o próbki. Poza tym mają świetny akcent na każdym dźwięku, co dodaje „powera” w ich wykorzystywaniu.
• Xylophone – wow, piękne, naturalne i autentyczne brzmienie tego wspaniałego instrumentu. Autentyczność jest zarąbista, aż palce same garną się do grania. Dynamika, artykulacja, wirtuozerskie granie, to wszystko mamy pod palcami. Nic dodać, nic ująć, po prostu grać i nagrywać.
• Glockenspiel – podobnie jak ksylofon brzmi fantastycznie i autentycznie. W pełni można komponować i oddawać się charakterowi i klimatowi Świąt Bożego Narodzenia, i nie tylko. Barwa oddaje pełnie swojego delikatnego a jednocześnie wyrazistego brzmienia. Święta, zaduma, śnieg, saneczki, kulig, ciepło palącego się drzewa w kominku…, cóż nam więcej trzeba.
• Celesta – podobnie jak ksylofon i dzwoneczki, w pełni oddaje charakter naturalnego brzmienia tego instrumentu. Co tu dużo gadać, włączyć wyobraźnię i nagrywać.
• Japanese Kit – kto był w Japonii ten będzie wiedział jak zastosować te charakterystycznie brzmiące instrumenty perkusyjne. Wszystkie próbki są tak skonstruowane, aby bez problemu można było na nich grać dowolną dynamiką. Brzmią bardzo rzetelnie, autentycznie i spokojnie można je zastosować do wszelkiego rodzaju kompozycji o charakterze azjatyckim.
• Djemble Ensamble – fantastycznie brzmiące instrumenty perkusyjne do zastosowania w klimatach afrykańskich plemion. Już widzę jak w ogromnym kotle z gorącą wodą siedzi Indiana Jones, a wokół tego kotła grupa afrykańskich tancerzy, trzymając w dłoniach ostre dzidy, zawodzi jakieś dziwne melodyjki, a w tle słychać afrykańskie instrumenty perkusyjne. I tak właśnie brzmią te próbki, oddające charakter czarnego lądu Afryki.
• Percussive Cinematic Effects – mamy tutaj do dyspozycji tak wiele rewelacyjnych efektów wykonywanych na wszystkich, wcześniej opisywanych instrumentach perkusyjnych, że nie sposób opisać je w kilku zdaniach. Mamy do czynienia z kopalnią świetnie nagranych próbek. Moim zdaniem, najrozsądniejszym sposobem na zapoznanie się z nimi, byłoby sprawdzić je samemu. Wszystkie detale są precyzyjnie wykonane i gotowe do użycia w wielu filmach.

KEYBOARDS & HARP

• Piano Mystique – przedstawiony tutaj fortepian można zastosować jako jeden z instrumentów orkiestrowych, dopełniających całość brzmienia orkiestry. Nie używałbym tej barwy do wirtuozowskich partii dzieł fortepianowych. Do tego celu użyłbym bardziej zaawansowanych, pod każdym względem, barw fortepianowych firmy Synthogy, Ivory II. Chociaż muszę przyznać, że ten fortepian jest również bardzo dobrze skonfigurowany i brzmi bardzo dobrze. Nie posiadając Ivory II można z powodzeniem użyć go do swoich kompozycji.
• Concert Harp – bardzo dobrze brzmiąca, naturalna harfa, która zawsze dodaje odpowiedniego kolorytu w kompozycjach orkiestrowych. Nie trzeba nosić ze sobą olbrzymiego instrumentu jakim jest delikatnie brzmiąca harfa, wystarczy odpalić tę próbkę i mamy pod palcami cudowny klimat salonowy. Od wielu pokoleń harfa uczestnicząca jako tło na wielkich bankietach i uroczystościach wielkich osobistości tego świata, grana zazwyczaj przez harfistki (nie wiem dlaczego na tym instrumencie grają zawsze piękne panie), dodaje dostojności, elegancji i gracji. Harfa prezentowana w tej sekcji może być zastosowana w bardzo szerokiej gamie gatunków muzycznych, a właściwie zastosowana w utworach, doda „tego czegoś”, co trudno jest określić słowami.
• Harpsichord – to wspaniale brzmiący klawesyn, który z powodzeniem można zastosować jako wiodący instrument w charakterze dawnej muzyki klasycznej – Haydn, Mozart, Vivaldi, jak również w kompozycjach oddających klimat dawnej epoki barokowej z towarzyszeniem np. kwartetu smyczkowego, fagotu, oboju czy klarnetu. Można go również zastosować w muzyce popowej, a także w muzyce rockowej, ale trzeba oczywiście wiedzieć gdzie i kiedy go wkomponować w dany utwór. Decyzja należy do Was. Sam instrument brzmi autentycznie i warto dać mu zaistnieć w kompozycjach.
• Church Organ – to pięknie brzmiące ograny kościelne, w pełni oddające atmosferę odprawianej mszy. Barwa bardzo uroczysta a zarazem delikatna, kojarząca się ze ślubami, chrzcinami czy celebracją niedzielnej uroczystości. Próbki są tak świetnie skonstruowane, że mamy wrażenie odzywających się autentycznych piszczałek organowych. Duża przyjemność w graniu i zagłębieniu się w atmosferę zadumy, smutku, czy skupienia wewnątrz siebie.

SOUND DESIGN

Nie chcąc zagłębiać się w poszczególne sekcje tej kategorii powiem, że jest to olbrzymia kopalnia cudownie brzmiących efektów, świetnie pomyślanych i cudownie nagranych. Na pewno do szerokiego wykorzystania we wszelkich kompozycjach symfonicznych muzyki współczesnej. Każda z próbek jest indywidualna, brzmi niesamowicie wiarygodnie. Mamy tutaj setki możliwości właściwego wykorzystania ich, w różnego rodzaju projektach filmowych. Sam „Cud i Miód”, jak to mówi jedna z piosenek Krystyny Prońko.

Jeszcze kilka słów o całej sekcji MULTIS

Tutaj również nie będę opisywał szczegółowo poszczególnych programów sekcji MULTIS, ponieważ mógłbym napisać osobną książkę na ten temat. Krótko mówiąc są tutaj kilogramy wspaniałych połączeń różnych barw wcześniej opisywanych w sekcji INSTRUMENTS. Każde odpalenie poszczególnych MULTIS otwiera wyobraźnię, za pomocą której można kreować swoją twórczość.

Troszeczkę mniej uwagi poświęcę na całą stronę techniczną plug-inu Orchestral Essentials, ponieważ jest ona bardzo przejrzysta, przyjazna, wszystko widać w oknie pluginu i jest bardzo łatwa w obsłudze, dzięki czemu bardzo szybko można ją opanować i się z nią zaprzyjaźnić. Edycja każdej opisywanej sekcji instrumentów jest bardzo szeroka i daje wiele możliwości. Na każdej barwie wybranego instrumentu orkiestrowego lub sekcji instrumentów, czy też programów MULTIS, mamy możliwość filtrowania, korekcji czy dodawania jednego lub kilku jednocześnie efektów, których mamy do wyboru bardzo wiele. Nie będę się też wdawał w szczegółowe opisy poszczególnych zagadnień technicznych, które są bardzo czytelne i aktywowanie ich daje bardzo wyraźny efekt przy odsłuchiwaniu.
Nie jestem zwolennikiem zbyt dużej ingerencji w podstawowe ustawienia techniczne poszczególnych instrumentów, ponieważ uważam, że zbyt głębokie ingerowanie może zepsuć właściwe ustawienia nad którymi ci, którzy je stworzyli spędzili wiele godzin pracy i przygotowali optymalne ustawienia tak, aby poszczególne instrumenty i ich sekcje brzmiały tak jak one naprawdę w oryginale brzmią.

PODSUMOWANIE

Tak jak wspomniałem na samym początku, że od pierwszego odpalenia plug-inu Orchestral Essentials, zakochałem się w nim, tak po przetestowaniu i wgłębieniu się w szczegółowe tajniki muzyczne i techniczne, muszę przyznać, że jestem powalony, zauroczony i jeszcze bardziej w nim zakochany. Przede wszystkim w naturalnym brzmieniu orkiestry symfonicznej, którą mam pod palcami klawiatury, z którą mogę zrobić co chcę i wszystko gra tak, jak ja chcę, i na pewno zawalę niejedną nockę na tworzeniu dzieł muzycznych, które dadzą mi zadowolenie i satysfakcję.
Myślę, że tym testem zachęciłem niejednego czytelnika do zakupu i tworzenia własnej muzyki na Orchestral Essentials. A na marginesie chciałbym nadmienić, że z niecierpliwością czekam na nowy produkt ProjectSAM o nazwie LUMINA, który w momencie ukazania się tej edycji pisma MUZYK, powinien pojawić się już na rynku muzycznym. Z pozdrowieniami dla wszystkich MUZYK-ów i nie tylko.

Tekst: Aleksander Maliszewski

PARAMETRY/WYMAGANIA
Biblioteka: 12 GB (7 GB.NCW), 24-bit/44.1 kHz
Wymagany program: KONTAKT PLAYER 5 (znajduje się w komplecie) lub KONTAKT 5
Formaty: VST, AU, RTAS; stand alone
Wymagania systemowe: Windows 7 (32-/64-bit), MacOS X 10.6/10.7
Min. wymagania sprzętowe: Intel Core Duo, 2 GB RAM

Cena: 1675 PLN

Producent:
ProjectSAM
www.projectsam.com

Dystrybutor:
Audio Factory
www.audiofactory.pl

Test ukazał się w numerze 4/2013 miesięcznika Muzyk.