Dokładnie 60 lat temu ukazała się płyta „Kind of Blue” – jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych albumów w historii jazzu. Studyjny krążek Milesa Davisa wydany 17 sierpnia 1959 roku uznawany jest za płytę, która zapoczątkowała epokę jazzu modalnego.
Choć eksperymenty na mniejsza skalę można było odnaleźć już na poprzedzających ją albumach, to właśnie na „Kind of Blue” Miles Davis postanowił zerwać z be-bopem i dotychczasową stylistyką. Wraz z pozostałymi muzykami przygotowali coś zupełnie nowego, choć nie wziętego znikąd. Jazz modalny opierał się bowiem na tradycjach europejskiego impresjonizmu.
Album, który przeszedł do historii jazzu to zaledwie pięć kompozycji trwających niewiele ponad 45 minut. Materiał został zarejestrowany w Nowym Jorku w studiu należącym do wytwórni Columbia (Columbia 30th Street Studio) podczas dwóch sesji. Podczas pierwszej (2.03.1959 roku) nagrano trzy utwory – „So What”, „Freddie Freeloader” i „Blue in Green”, a dwa pozostałe – „All Blues” i „Flamenco Sketches” – utrwalono podczas drugiej (22.04.1959 r.). Wbrew krążącym opowieściom, tylko jeden z utworów udało się nagrać w całości za pierwszym podejściem…
Do nagrania „Kind of Blue” Miles Davis skompletował zespół złożony z wybitnych twórców i instrumentalistów, z którymi grał już wcześniej. Julian „Cannonball” Adderley (saksofon altowy), John Coltrane (saksofon tenorowy), Bill Evans (fortepian), Paul Chambers (kontrabas) i Jimmy Cobb (perkusja) to skład, o którym marzyłby niejeden jazzman także w dzisiejszych czasach. Jedynym nowym uczestnikiem sesji był pianista Wynton Kelly, który zagrał w utworze „Freddie Freeloader”. Mimo, że muzycy znali się i współpracowali ze sobą wcześniej, do studia weszli nie wiedząc co będą nagrywać. Nawet Miles miał w głowie zaledwie kilka akordów i pomysłów na melodię. Rezultat okazał się jednak czym wyjątkowym i ponadczasowym.
„So What”
„Freddie Freeloader”
„Blue in Green”
„All Blues”
„Flamenco Sketches”
Więcej informacji na stronie www.milesdavis.com
