„The Black Strat” i inne gitary Gilmoura sprzedane

Zapowiedziana w styczniu aukcja gitar pochodzących z prywatnej kolekcji Davida Gilmoura, o której informowaliśmy także na naszej stronie, okazała się wielkim sukcesem. Ponad 120 instrumentów wystawionych na sprzedaż znalazło nowych właścicieli, a do tego pobity został rekord kwoty uzyskanej podczas aukcji za gitarę elektryczną.

Aukcja zorganizowana przez Christie’s odbyła się wczoraj w Nowym Jorku, a łączny dochód przekroczył 21 milionów dolarów (21,490,750 USD). Zgodnie z zapowiedzią, dochód został przekazany na cele charytatywne i trafił do fundacji ClientEarth. Instrumenty wystawione na aukcję można było podziwiać podczas wystaw w Londynie, Los Angeles i Nowym Jorku, a z możliwości tej skorzystało ponad 12 tysięcy osób. Oczywiście uczestników aukcji było o wiele mniej ale chętnych na gitary Davida Gilmoura też można było liczyć w tysiącach, a do tego pochodzili oni z ponad sześćdziesięciu krajów.

Największym przebojem aukcji był oczywiście czarny Fender Stratocaster z roku 1969 znany jako „The Black Strat”. To właśnie ten instrument usłyszeć można w wielu najbardziej znanych utworach Pink Floyd jak i solowych kompozycjach Gilmoura. „Money”, „Shine On You Crazy Diamond” czy „Comfortably Numb” to tylko niektóre z nich. David Gilmour używał tej gitary m.in. podczas nagrywania takich płyt jak „The Dark Side of the Moon” (1973), „Wish You Were Here” (1975), „Animals” (1977) czy „The Wall” (1979), a także solowych „David Gilmour” (1978), „About Face” (1984), „On An Island” (2006) czy „Rattle that Lock” (2015). Instrument wyceniono na 100-150 tysięcy dolarów, ale cena którą uzyskano przerosła najśmielsze oczekiwania. „The Black Strat” został bowiem sprzedany za… 3,975,000 USD co jest nowym rekordem jeśli chodzi o gitary elektryczne wystawione na aukcjach.

Siedmiocyfrowe kwoty uzyskano także za dwie inne gitary – za 1,815,000 USD sprzedany został biały Fender Stratocaster z 1954 roku oznaczony numerem #0001 (Gilmour zagrał na nim m.in. w drugiej i trzeciej części „Another Brick In The Wall”), natomiast za 1,095,000 kupiona została gitara akustyczna Martin D-35 z 1969 roku.

Pozostałe z pozycji wystawionych na sprzedaż uzyskały niższe ceny. Przykładowo gitarę Fender Stratocaster 57V (Candy Apple Red) z 1984 wyposażoną w przetworniki EMG sprzedano za 615,000 USD [był to główny instrument Gilmoura w latach 80. i 90.], a 12-strunową gitarę akustyczną Martin D-28 12 z 1971 roku za 531,000 USD.

Kolejny strat – 1957 „Ex-Homer Haynes” Stratocaster w wykończeniu Lake Placid Blue – został kupiony za 495,000 USD, a za gitary Gibson Les Paul (All Gold) z 1955 roku i Gretsch White Penguin 6134 z ok. 1958 roku zapłacono po 447,000 dolarów. Nieco mniej – 423,000 USD trzeba było zapłacić za gitarę Fender Stratocaster z 1966 roku w naturalnym wykończeniu. Gitara akustyczno-elektryczna Ovation Custom Legend 1619-4 z 1976 została sprzedana za 399,000 USD, a równe 300 tysięcy dolarów wyniosła cena japońskiego instrumentu steel guitar Jedson z 1974 roku.

Oczywiście nie na wszystkie gitary trzeba było wydać siedmio- czy sześciocyfrowe kwoty. Najtańsze ze 126 pozycji uzyskały ceny nie przekraczające 40 tysięcy dolarów. Aby stać się właścicielem elektrycznej mandoliny Fender z 1957 roku wystarczyło zapłacić 32,500 USD.

Więcej informacji na stronie www.christies.com.

Strona internetowa Davida Gilmoura – www.davidgilmour.com