W wieku 89 lat w rodzinnej Luizjanie zmarł amerykański pianista i piosenkarz Antoine Dominique Domino Jr. znany bardziej jako Fats Domino.
Urodzony i związany przez większość życia z Nowym Orleanem, Fats Domino był autorem piosenek i piosenkarzem, akompaniującym sobie często na fortepianie. Jedyne lekcje gry na tym instrumencie pobierał przez kilka tygodni u kuzyna, gdy miał 11 lat. Trzy lata później śpiewał już zawodowo w barach swojego miasta. Królował tam styl będący tradycyjną, wręcz ortodoksyjną wersją rhythm-and-bluesa, w którym piosenki śpiewało się z towarzyszeniem fortepianu, saksofonu, kontrabasu, gitary elektrycznej, perkusji i wyznaczało synkopującym rytmem boogie-woogie. Wykonując utwory właśnie w ten sposób, stał się jednym z prekursorów rock&rolla. Obdarzony ciepłym, swobodnym głosem, szybko znajdował słuchaczy. Pierwszy przebój, „The Fat Man”, napisał wespół ze swoim producentem, Dave’m Bartholomewem. Mieli szczęśliwą rękę, sprzedał się on w ilości znacznie przekraczającej milion płyt i stał się pierwszym w historii rock&rolla tak wielkim komercyjnym sukcesem, kupowanym zarówno przez białych, jak i Afroamerykanów. Jeszcze większym hitem stał się utwór „Blueberry Hill”, który rozszedł się w ilości 5 mln egzemplarzy.
W latach 50. Fats zaczął z wielkim sukcesem śpiewać w stylu pop. W latach 1955-1960 aż 11 jego piosenek było na listach amerykańskiej Top 10. W 1957 roku pobił rekord popularności i spędził w trasie 340 dni, otrzymując 2500 dolarów za każdy wieczór! Kilka razy był w Europie, a w 1962 roku spotkał się z grupą The Beatles. Wielokrotnie później najsłynniejsza grupa świata przyznawała, że przeboje Fatsa były dla niej źródłem wyjątkowo twórczej inspiracji. Już w 1986 roku został wprowadzony do Rock And Roll Hall of Fame.
W 2004 magazyn Rolling Stone umieścił go na 25. miejscu Największych artystów wszech czasów. Prezydent Bill Clinton przyznał mu National Medal of Arts, sprzedał łącznie 65 mln płyt. W czasie straszliwego huraganu Katrina, który spustoszył w 2005 roku jego rodzinne miasto, był tam w swoim domu, który niszczycielska woda dosłownie rozmyła. Fats stracił wówczas wszystko, łącznie ze wspomnianym medalem. Nowy przypinał mu osobiście następny prezydent. Fats Domino zmarł z przyczyn naturalnych.
zdjęcie: Fats Domino w Royal Concertgebouw w Amsterdamie w roku 1962 (fot. Hugo van Gelderen / Anefo; Nationaal Archief / Public Domain)
