Jego imię, które jest jednocześnie nazwą założonej przez niego firmy, znane jest nie tylko każdemu perkusiście ale także wielu innym muzykom. Remo Delmo Belli, bo o nim tu mowa, zmarł pod koniec kwietnia przeżywszy 88 lat. Był on nie tylko przedsiębiorcą ale i perkusistą jazzowym, a bębnami zainteresował się już jako chłopiec oglądając zespół swego wuja grający polkę. Co prawda ojciec namawiał go do podjęcia nauki gry na akordeonie, ale on zdecydowanie wolał perkusję.
Gdy chodził do szkoły średniej wybuchła II Wojna Światowa i do wojska powołano niemal wszystkich lokalnych perkusistów. Jako jeden z niewielu pozostałych w okolicy Remo szybko miał do obsłużenia więcej koncertów niż był w stanie zagrać. Ilość i zróżnicowanie występów pozwoliła mu doskonalić umiejętności i gdy po ukończeniu 18 roku życia otrzymał powołanie został przydzielony do orkiestry wojskowej. Po zwolnieniu do cywila przeniósł się do Los Angeles, gdzie rozpoczął karierę profesjonalnego perkusisty. Zaczynał w mniejszych lokalach, ale dość szybko awansował na muzyka koncertującego z takimi wokalistkami jak Anita O’Day czy Betty Hutton. Gdy nie był w trasie, rozchwytywano go jako muzyka sesyjnego.
Chociaż w ówczesnym czasie w Los Angeles było pięć sklepów z instrumentami perkusyjnymi, Remo Belli o żadnym z nich nie miał zbyt dobrej opinii, gdyż jego zdaniem nie spełniały odpowiednio potrzeb rynku. W roku 1950 za pieniądze pożyczone od rodziców wynajął pomieszczenie przy Santa Monica Boulevard i otworzył Drum City. Sklep ten szybko stał się miejscem do którego zaglądali najlepsi perkusiści Zachodniego Wybrzeża.
O względy Remo zaczęli też zabiegać producenci sprzętu perkusyjnego i to nie ze względu na to że jego sklep stawał się dla nich coraz poważniejszym klientem, lecz właśnie z powodu jego bliskich kontaktów z czołowymi muzykami, które dały mu wyjątkowy wgląd w sytuację panującą na rynku. Pewnego razu, podczas wizyty w fabryce Slingerland w Chicago, jej właściciel Bud Slingerland poprosił Remo o opinię na temat nowego naciągu wykonanego z mylaru – nowego tworzywa opracowanego przez firmę Dupont. Belli był pod wrażeniem tego materiału ale od razu zrozumiał, że do zamontowania takiej membrany na bębnie będzie potrzebna nowa technika.
Po powrocie do Los Angeles, księgowy Remo skontaktował go z chemikiem Samem Muchnickiem, który zaproponował innowacyjne rozwiązanie – wykonanie otworów wokół krawędzi mylarowej membrany i użycie odpowiedniej żywicy do połączenia naciągu z aluminiową obręczą w kształcie litery „U”. System ten został opatentowany w roku 1957 i Remo od razu rozpoczął produkcję naciągów w pomieszczeniu przylegającym do sklepu. Wtedy też powstała firma, którą nazwano imieniem założyciela.
Jak każda innowacja, także syntetyczne membrany Remo początkowo spotkały się z krytyką ze strony purystów. Zarzucali im oni że „nie są takie same jak skóra cielęca”. Remo odpowiedział im prezentując listę endorserów ręczących za muzyczną jakość naciągów z Mylaru, na której roiło się od gwiazd, takich jak Louie Bellson, Buddy Rich czy Gene Krupa. Jako że popyt na zestawy perkusyjne rósł, producenci i sprzedawcy detaliczni z entuzjazmem przyjęli nowe membrany. Gdy w 1964 roku Beatlesi debiutowali w Stanach Zjednoczonych, Remo Weather King był niekwestionowanym liderem. Nic dziwnego, że Ringo Starr właśnie takich naciągów używał podczas słynnego występu w programie Eda Sullivana. W tym czasie poza Weather King, w ofercie firmy dostępne były też m.in. membrany Ambassador czy Soundmaster. W kolejnych latach na rynek wprowadzano kolejne linie rozszerzając gamę produktów. W latach 80. Remo opracował specjalną „wstępnie nastrojoną” membranę z Mylaru rozciągniętą na specjalnej obręczy. Rozwiązanie to przyczyniło się do opracowania szerokiej linii instrumentów z grupy percussion.
Remo Belli poświęcił się jak i swą firmę temu, by dostarczać perkusistom z całego świata produkty wysokiej jakości. Jednocześnie dążył do tego, aby rytm, a w szczególności gra na perkusji były w większym stopniu uznawane za integralny element wpływający na samopoczucie człowieka. Dzięki jego nieustającym wysiłkom, radość „bębnienia” stała się dostępna dla profesjonalistów, entuzjastów, dzieci, osób starszych czy muszących radzić sobie z rozmaitymi wyzwaniami. Remo Belli sprawił, że świat stał się lepszym miejscem dając perkusistom lepsze narzędzia, promując koncepcję muzyki jako środka pozytywnie wpływającego na zdrowie, a także tworząc wartościowe przedsiębiorstwo zatrudniające setki osób. Jego imię uwiecznione na milionach naciągów perkusyjnych na całym świecie jest swoistym wiecznym epitafium.
Strona internetowa firmy Remo: remo.com
Zdjęcie: Remo Belli na targach Musikmesse w 2007 roku (fot. Grzegorz Bartczak)
