Billy Joel – „Piano Man” świętuje 50-lecie kariery

W tym miesiącu minęło dokładnie 50 lat od premiery debiutanckiego albumu amerykańskiego piosenkarza, kompozytora i pianisty Billy’ego Joela, znanego też jako „Piano Man”, które to określenie wzięło się od jego pierwszego wielkiego przeboju. Dla uczczenia półwiecza kariery tego muzyka (choć od wielu lat nie jest on już tak aktywny jak wcześniej), na początku listopada ukazała się okolicznościowa składanka wydana na dziewięciu płytach winylowych. Z okazji tego jubileuszu postanowiliśmy przypomnieć sylwetkę artysty i jego twórczość.

Wspomniana kompilacja „The Vinyl Collection, Vol. 1” to zgodnie z oznaczeniem pierwsza część większego cyklu. Składanka ta skupia się na sześciu pierwszych albumach solowych Billy’ego Joela wydanych w latach 1971-1978 oraz pierwszym z jego albumów koncertowych, prezentując chronologicznie jego ewolucję jako kompozytora, piosenkarza i artysty – od skromnych początków po międzynarodowe uznanie. Znalazł się tu również niepublikowany wcześniej zapis koncertu z 1975 roku. Data premiery tej okolicznościowej składanki nie była przypadkowa, gdyż zbiegła się w czasie z pierwszym z „polockdownowych” koncertów Billy’ego w nowojorskiej Madison Square Garden. W ramach „rezydentury” w tej słynnej hali, Billy Joel wystąpi tam jeszcze siedem razy (od grudnia 2021 do czerwca 2022 – jeden koncert w każdym miesiącu).

Billy Joel (właściwie William Martin Joel) urodził się w 1949 roku na nowojorskim Bronksie, a wychowywał się na Long Island. Jako dziecko rozpoczął naukę gry na pianinie, a muzyka pociągała go tak bardzo, że dla niej porzucił szkołę średnią (dyplom jej ukończenia otrzymał dopiero 25 lat później). Oczywiście początki były trudne i pierwsze projekty muzyczne nie przyniosły mu sukcesu, ale zmieniło się to gdy na początku lat 70. XX wieku postanowił rozpocząć karierę solową. W 1971 roku pojawiła się jego debiutancka płyta „Cold Spring Harbor”, ale mimo odbycia trasy koncertowej promującej ten album Billy nagle zniknął w wyniku sporu dotyczącego kontraktu i przeniósł się na zachodnie wybrzeże USA by grać tam na fortepianie w barach pod pseudonimem. Na szczęście, rok później – dzięki występowi w radiu – zwrócił on na siebie uwagę wytwórni Columbia Records, z którą podpisał kontrakt. Pierwszym jego owocem była płyta „Piano Man” nagrana w Los Angeles i wydana w 1973 roku, a tytułowy utwór stał się pierwszym przebojem Billy’ego trafiając do Top 20 singli. Od niego też właśnie przylgnęło do artysty określenie „Piano Man”. Po wydaniu dwóch kolejnych albumów, w 1976 roku wrócił do Nowego Jorku. Rok później ukazał się album „The Stranger”, który aż do roku 1985 był najlepiej sprzedającą się płytą w historii Columbia Records. Pochodząca z niego piosenka „Just the Way You Are” przyniosła artyście dwie nagrody GRAMMY. Jeszcze większy sukces odniosła kolejna płyta – „52nd Street” z 1978 roku. Był to pierwszy album Billy’ego Joela, który trafił na szczyt listy Billboard 200, a ponadto został wyróżniony dwoma statuetkami GRAMMY.

Następny album „Glass Houses” – bardziej rockowy niż poprzednie – także został numerem jeden wśród płyt, a ponadto pochodząca z niego piosenka „It’s Still Rock and Roll to Me” została pierwszym singlem w dorobku Joela, który dotarł do pierwszego miejsca listy Billboard Hot 100. Płyta „The Nylon Curtain” z 1982 roku wynikła z pragnienia Billy’ego aby tworzyć muzyką bardziej ambitną zarówno pod względem warstwy melodycznej jak i tekstowej. Z kolei następny album „An Innocent Man” wydany rok później był swoistym hołdem dla stylów muzyki, wśród których Joel dorastał w latach 50. Z tego krążka pochodzą m.in. przeboje „Uptown Girl” i „The Longest Time”. W latach 80. wydał jeszcze dwa albumy, a w 1993 roku ukazała się dwunasta i jak dotąd ostatnia studyjna płyta zatytułowana „River of Dreams”. Kilka lat po jej wydaniu Billy Joel zaprzestał tworzenia nowych piosenek i nagrywania albumów, a potem także koncertowania. W 2001 roku ukazała się jednak płyta „Fantasies & Delusions” zawierająca… skomponowane przez Joela klasyczne utwory na fortepian, zagrane przez pianistę Hyung-ki Joo. Z czasem Billy Joel wrócił do koncertowania – najpierw okazyjnego, a później bardziej regularnego, ale nie widać na horyzoncie płyt z nowym materiałem. Pozostają zatem składanki takie jak „The Vinyl Collection, Vol. 1” czy różne wydane wcześniej oraz koncerty, choć wszystkie zaplanowane na ten i przyszły roku odbędą się na terenie Stanów Zjednoczonych.

Od początku solowej kariery Billy Joel łączył w swej twórczości pop i rock oraz rozmaite style będące ich mieszankami. Wraz z kolejnymi płytami poszerzał ją o elementy takich stylów jak new wave czy jazz fusion. Utwory skomponowane i wykonywane przez Billy’ego Joela na przestrzeni lat także przedstawiają różne jego oblicza, nie ograniczając jego wizerunku jedynie do pianisty śpiewającego ballady przy fortepianie. Przez lata, w jego repertuarze pojawiły się bowiem piosenki o różnym charakterze – także z nieco większym „pazurem” – w których Billy zamiast siedzieć przy klawiaturze sięgał po gitarę elektryczną. Aż 33 piosenki napisane przez Joela trafiły do Top 40 amerykańskich list przebojów, a trzy gościły na szczycie listy Billboard Hot 100.

- Advertisement -

W ciągu półwiecza, Billy Joel sprzedał na całym świecie ponad 150 milionów płyt co czyni go jednym z najbardziej popularnych artystów pod tym względem. W samych tylko Stanach Zjednoczonych (wg RIAA) sprzedało się 84.5 mln egzemplarzy jego albumów, a wszystkie płyty studyjne poza pierwszą pokryły się co najmniej raz platyną. W największej liczbie egzemplarzy sprzedała się w USA podwójna składanka „Greatest Hits – Volume I & Volume II” (23 miliony). Spośród albumów studyjnych najlepszy wynik uzyskał „The Stranger” (ponad 10 mln).

Nic też dziwnego, że Billy Joel został w ciągu tych pięciu dekad wyróżniony rozmaitymi honorami. Ma na koncie sześć nagród GRAMMY – pięć „zwykłych” oraz specjalną GRAMMY Legend Award (nominowany był łącznie 23 razy) oraz dwie statuetki American Music Awards (w tym specjalną Award of Merit), a także wyróżnienie Billboard Century Award. Jest on też członkiem Songwriters Hall of Fame i Rock and Roll Hall of Fame, a także laureatem Kennedy Center Honors. Uhonorowano go również nagrodą Gershwin Prize for Popular Song, a jego portret – jako pierwszego muzyka spoza świata muzyki poważnej – zawisł w Steinway Hall w Nowym Jorku (w ten sposób został wyróżniony przez firmę Steinway & Sons). Otrzymał też najwyższe wyróżnienie przyznawane przez Songwriters Hall of Fame – Johnny Mercer Award. Jest ponadto laureatem nagrody Music Cares Person of the Year, a także różnych nagród humanitarnych. Billy Joel został również uhonorowany kilkoma honorowymi doktoratami przyznanymi przez różne amerykańskie uczelnie (m.in. Fairfield University, Berklee College of Music, Hofstra University, Syracuse University i Manhattan School of Music).

Poniżej prezentujemy kilka spośród wielu przebojów Billy’ego Joela. Wybrana dziesiątka została ustawiona w porządku chronologicznym:

„Piano Man” („Piano Man”, 1973)

„Just The Way You Are” („The Stranger”, 1977)

- Advertisement -

„Honesty” („52nd Street”, 1978)

„It’s Still Rock and Roll to Me” („Glass Houses”, 1980)

„Uptown Girl” („An Innocent Man”, 1983)

„The Longest Time” („An Innocent Man”, 1983)

„A Matter Of Trust” („The Bridge”, 1986)

„We Didn’t Start The Fire” („Storm Front”, 1989)

„River Of Dreams” („River of Dreams”, 1993)

„All About Soul” („River of Dreams”, 1993)