Arturia MiniFuse 1 i MiniFuse 2 – test interfejsów audio

Przez kilkanaście lat Arturia znana była przede wszystkim z oferowanych przez siebie instrumentów wirtualnych, sprzętowych syntezatorów czy klawiatur sterujących i kontrolerów MIDI. Kilka lat temu podjęto jednak w tej francuskiej firmie decyzję, aby rozszerzyć portfolio o interfejsy audio. Najpierw pojawił się model AudioFuse, do którego dołączyły kilka lat później dwa kolejne urządzenia z tej serii. Kilka tygodni temu premierę miała z kolei całkowicie nowa linia interfejsów audio, za sprawą której oferta tego typu urządzeń marki Arturia podwoiła się. Mowa tu oczywiście o serii MiniFuse obejmującej trzy modele różniące się m.in. liczbą obsługiwanych kanałów. Dzięki uprzejmości dystrybutora – firmy Audiotech – dwa z nich trafiły do nas jeszcze przed oficjalną premierą. Zapraszam zatem do lektury testu interfejsów MiniFuse 1 i MiniFuse 2.

OPIS

W przeciwieństwie do interfejsów AudioFuse – wielokanałowych i oferujących rozmaite dodatkowe funkcje – modele tworzące serię MiniFuse są skierowane przede wszystkim do osób, które w swoim domowym studiu (lub np. w terenie czy w podróży) nagrywają pojedyncze źródła dźwięku, a do tego zależy im na jak najlepszym połączeniu jakości i stabilności z prostotą obsługi. Z tego też powodu postawiono tu na najczęściej stosowaną konstrukcję ze złączami umieszczonymi na ściance przedniej (na której ulokowano też podstawowe elementy kontroli) i tylnej. Oba panele wykonano z tworzywa sztucznego, a reszta obudowy jest metalowa. Egzemplarze, które otrzymaliśmy do testu są wykończone w kolorze czarnym, ale interfejsy z tej serii oferowane też będą w białym wykończeniu.

Testowane modele MiniFuse 1 (1 IN/2 OUT) i MiniFuse 2 (2 IN/2 OUT), które jako pierwsze trafią do sprzedaży (największy MiniFuse 4 pojawi się na rynku w przyszłym roku) mają wiele cech wspólnych, ale jest też między nimi kilka różnic, za sprawą których potencjalni nabywcy tych interfejsów mogą wybrać spośród nich model bardziej odpowiadający ich potrzebom. Do komunikacji z komputerem (PC, Mac) służy w przypadku tej serii port USB typu C, który w tych dwóch modelach jest jednocześnie jedynym gniazdem zapewniającym zasilanie. Mając na uwadze to, że większość potencjalnych użytkowników może nie dysponować komputerem z portem USB tego typu, dołączany jest do nich kabel zakończony z drugiej strony bardziej rozpowszechnionym wtykiem typu A.

Aby umożliwić wprowadzanie sygnałów z różnych źródeł, w interfejsach MiniFuse zastosowano gniazda wejściowe typu combo [XLR/jack] – w mniejszym z testowanych mamy jedno takie wejście, a w większym dwa. Dają one możliwość podłączenia mikrofonu lub dowolnego źródła sygnału o poziomie liniowym, a ponadto każde gniazdo możemy indywidualnie przełączyć w wysokoimpedancyjny tryb instrumentalny. Pozwala to podpiąć do nich np. gitarę elektryczną. Poza mikrofonami dynamicznymi obsługiwane są także pojemnościowe, a umożliwia to zasilanie Phantom +48V. Aktywujący je włącznik jest tylko jeden, co oznacza że w modelu MiniFuse 2 włączane jest ono jednocześnie dla obu wejść, co trzeba mieć na uwadze chcąc wykorzystywać w nim jednocześnie oba gniazda wejściowe.

W obu testowanych interfejsach mamy do dyspozycji parę wyjść liniowych typu jack 1/4” oraz odpowiednio duże pokrętło MONITOR pozwalające regulować poziom głośności sygnałów wysyłanych np. do monitorów odsłuchowych. Do dyspozycji mamy też wyjście słuchawkowe tego samego typu z dedykowanym pokrętłem głośności. Na panelu przednim umieszczono ponadto diodowy miernik poziomu wyjściowego, do którego trzeba się trochę przyzwyczaić gdyż świeci on dość niestandardowo, a mianowicie na niebiesko… Na szczęście przekazywana przez diody informacja jest zróżnicowana i w przypadku zbyt wysokiego poziomu otrzymujemy ostrzeżenie w typowych kolorach czyli pomarańczowym i czerwonym. Oba interfejsy oferują funkcję bezlatencyjnego monitoringu, przy czym w mniejszym modelu zastosowano jedynie przycisk DIRECT MONITOR, a w większym mamy do dyspozycji pokrętło MIX i przycisk DIRECT MONO.

Wiedząc, że niezależnie od tego czy będziemy używali interfejsów MiniFuse z komputerem stacjonarnym czy laptopem kluczową kwestią jest w nich liczba dostępnych portów USB, Arturia zdecydowała się na jakże przydatny krok, a mianowicie wyposażenie interfejsów w port typu A. Dzięki temu mogą one pełnić funkcję huba i pozwalają podpiąć dodatkowe urządzenie bez zajmowania jakże „reglamentowanych” portów w komputerze. Większy z testowanych interfejsów został dodatkowo wyposażony w parę tradycyjnych gniazd MIDI – wejście i wyjście.

MOŻLIWOŚCI

Łatwe w obsłudze i przystępne cenowo interfejsy z serii MiniFuse skierowane są zarówno do muzyków, kompozytorów i producentów, którzy wykorzystywać je będą w projektach stricte muzycznych, jak również do osób które potrzebują tego typu urządzenia do innych celów. Mowa tu chociażby o podcasterach, streamerach oraz innych twórcach treści na potrzeby różnego typu serwisów internetowych, w których dźwięk także pełni niebagatelną rolę. Niezależnie zresztą od tego czym się zajmujemy i do czego taki interfejs będzie nam potrzebny, w przypadku MiniFuse 1 i MiniFuse 2 otrzymujemy do rąk urządzenia przyjazne użytkownikowi i łatwe w obsłudze.

Interfejsy marki Arturia z nowej serii są przeznaczone do współpracy z komputerami PC i Mac, a zanim rozpoczniemy korzystanie z nich, należy oczywiście zainstalować na nich odpowiednie oprogramowanie. Mowa tu o dedykowanych sterownikach ASIO oraz zaprojektowanej z myślą o tej serii aplikacji MiniFuse Control Center, a ich instalacja jest – jak można się spodziewać – łatwa i szybka. Oba interfejsy testowałem w środowisku Windows 10 i chociaż pierwsza instalacja odbyła się jeszcze przed oficjalnym udostępnieniem finalnego oprogramowania, to już nawet ówczesna wersja działała bez zarzutów, a nie inaczej było po aktualizacji.

Wspomniana aplikacja to wirtualny „panel sterowania” z którym interfejsy komunikują się dwukierunkowo. Oznacza to, że działania dokonywane na nim są odwzorowywane na ściance frontowej urządzenia i odwrotnie. W przypadku obu testowanych modeli dotyczy to aktywacji/dezaktywacji trybu INST dla poszczególnych wejść oraz zasilania Phantom +48V. Dla interfejsu MiniFuse 1 zdublowany w programie jest także przełącznik DIRECT MONITOR.

Z poziomu tej aplikacji możemy ustalać wartość bufora (od 8 do 2048 próbek), przez co wpływamy na wielkość opóźnienia. Do dyspozycji mamy także również tryb SAFE, który z jednej strony zapewnia integralność próbek audio, ale z drugiej zwiększa nieco latencję. Wybór należy do nas, przy czym producent zaleca włączenie tej funkcji. Jeśli chodzi o częstotliwość próbkowania to co prawda w aplikacji mamy informację o jej aktualnie wybranej wartości, ale tej zmiany musimy dokonać w programie DAW czy innej aplikacji. Testowane interfejsy wyposażono w 24-bitowe przetworniki A/D i D/A, a urządzenia obsługują częstotliwości próbkowania 44.1, 48, 88.2, 96, 176.4 oraz 192 kHz. Jak widać, możliwy zakres regulacji wielkości bufora jest bardzo szeroki, a wybór wartości częstotliwości próbkowania też z pewnością spełnia oczekiwania wszystkich potencjalnych użytkowników. Dzięki temu przy rozmaitych kombinacjach ich ustawień otrzymamy odpowiednio niską latencję, a trzeba w tym miejscu zaznaczyć że uzyskiwane jej poziomy są w przypadku interfejsów MiniFuse rzeczywiście małe i jest ona niezauważalna dla naprawdę szerokiego zakresu ustawień liczby próbek i częstotliwości.

Jako że wejścia oferowane przez interfejsy MiniFuse są przystosowane do obsługi sygnałów o różnym poziomie, preampy zastosowane w tych urządzeniach dają możliwość odpowiedniej regulacji czułości wejściowej. Niezależnie od podpiętego źródła sygnału jej zakres wynosi 56 dB, a określamy ją potencjometrami GAIN powiązanymi z poszczególnymi wejściami. W aplikacji MiniFuse Control Center znajdziemy wirtualne mierniki poziomu wejściowego o dużym zakresie pracy, natomiast w samych interfejsach mamy jedynie diody wbudowane w główki pokręteł czułości. Pełnią one jednocześnie rolę znaczników ukazujących położenie potencjometrów. Tak jak mierniki poziomu wyjściowego także te diody świecą (i mrugają) na niebiesko, natomiast w razie osiągnięcia zbyt wysokiego poziomu palą się na czerwono. To bardzo skromna informacja graficzna, ale pracując w programie DAW będziemy raczej monitorować poziom korzystając z jego wskaźników. Możemy też wysterować wejścia wcześniej wykorzystując wspomniane wirtualne mierniki w aplikacji MiniFuse Control Center. Tak czy inaczej, odpowiednio duży zakres regulacji sprawia, że nie powinniśmy obawiać się przesterowania. Jeśli chodzi o parametry techniczne to impedancja wejściowa wynosi odpowiednio 2.5 kOhm (MIC), 16 kOhm (LINE) i 1.1 MOhm (INST), natomiast podawany przez producenta zakres dynamiki to 110 dB.

Jak wspomniałem wcześniej, interfejsy z serii MiniFuse dają możliwość skorzystania z funkcji bezlatencyjnego monitoringu. W mniejszym modelu jej obsługa ogranicza się jedynie do naciśnięcia przycisku DIRECT MONITOR i jej aktywacji, co pozwala na odsłuch sygnału wprowadzanego przez wejście (zmiksowanego z ewentualnym sygnałem wysyłanym z komputera). W przypadku MiniFuse 2 możliwości są nieco większe, gdyż zamiast włącznika mamy do dyspozycji potencjometr MIX dający możliwość płynnej regulacji proporcji między nagrywanymi sygnałami podawanymi na wejścia, a przesyłanym przez USB. W skrajnych ustawieniach słyszeć będziemy albo wyłącznie zewnętrzne źródła (INPUT) albo jedynie sygnały z komputera (USB). Większy z interfejsów został ponadto wyposażony w przycisk DIRECT MONO, którym możemy określić tryb odsłuchiwania sygnałów wprowadzanych przez wejścia gdy korzystamy z monitoringu bezpośredniego. Otóż standardowo (funkcja nieaktywna) sygnał podawany na wejście nr 1 będzie słyszany w kanale lewym, a ten przypisany do wejścia numer 2 w prawym. Wciśnięcie tego przycisku sprawia że sygnały podawane na każde z wejść są słyszane w obu kanałach. Działanie tej funkcji odnosi się do sygnałów wprowadzanych do interfejsu, odsłuchiwanych na słuchawkach i monitorach, jednak nie ma wpływu na odsłuch sygnałów przesyłanych z komputera.

Kanały wejściowe i wyjściowe powiązane z fizycznymi gniazdami oferowanymi przez interfejsy MiniFuse (1 IN/2 OUT w „jedynce”, 2 IN/2 OUT w „dwójce”) to nie wszystko co oferują one z poziomu komputera w zakresie obsługi sygnałów audio. Do dyspozycji mamy tu bowiem wirtualny kanał LOOPBACK, który – najkrócej mówiąc – pozwala nagrywać dowolny sygnał odtwarzany w komputerze (np. piosenkę z odtwarzacza, klip z Internetu, dźwięk z filmu czy gry) wykorzystując do tego jakąś aplikację rejestrującą dźwięk. Innymi słowy możemy przekierować dźwięk z jednej aplikacji do drugiej bez potrzeby sięgania po jakieś skomplikowane rozwiązania. Wystarczy wybrać odpowiednie porty jako kanały wyjściowe i wejściowe. Jeśli chodzi o wyjście do możemy to zrobić „systemowo” dla całego komputera (dotyczyć do będzie wtedy każdego odtwarzanego sygnału audio włączając w to przeglądarki internetowe i odtwarzacze multimediów), albo tylko dla konkretnej aplikacji o ile oferuje ona taką możliwość.

MiniFuse 2 oferujący wejście i wyjście MIDI, daje możliwość podłączenia do nich rozmaitych instrumentów i urządzeń, a przez to stworzenia bardziej złożonego setupu w naszym studiu bez konieczności sięgania po dodatkowy interfejs. W ten sposób możemy chociażby sterować działaniem zewnętrznego syntezatora czy innego instrumentu z poziomu np. programu DAW, wysyłając przez MIDI odpowiednie komunikaty wpływające na jego zachowanie, i to w synchronizacji z uruchomionym w komputerze projektem, a także równolegle do połączenia audio. Możemy też transmitować komunikaty MIDI w drugą stronę i podpiąć do tego interfejsu klawiaturę czy inne urządzenie wyposażone w różnego typu programowalne kontrolery, przy pomocy których możemy sterować wirtualnymi instrumentami i efektami czy programami zainstalowanymi w naszym komputerze.

Chociaż tradycyjne 5-pinowe złącza oferuje tylko większy z testowanych interfejsów i tylko on jest standardowo widziany w systemie jako para portów MIDI, nie oznacza to, że wyczerpuje to ten temat. Jak wspomniałem, w serii MiniFuse dostępny jest port USB typu A, który możemy wykorzystać w różnych celach. Jednym z nich jest podpięcie klawiatury sterującej – czy to tak prostej jak choćby Arturia MicroLab, czy też jakiejś większej i bardziej rozbudowanej. W przypadku większego z testowanych interfejsów możemy oczywiście korzystać jednocześnie z tradycyjnych gniazd MIDI i wspomnianego portu USB, które będą widoczne w systemie jako oddzielne pary portów MIDI.

DODATKOWE OPROGRAMOWANIE

Wspomniana wyżej aplikacja MiniFuse Control Center to niezbędny dodatek dla interfejsów MiniFuse, ale nie jedyny. W komplecie z urządzeniami otrzymujemy bowiem bardzo ciekawy pakiet oprogramowania, w którym nie mogło oczywiście zabraknąć produktów z oferty Arturii. Jednym z nich jest Analog Lab Intro, czyli uproszczona wersja wirtualnego modułu dźwiękowego Analog Lab V. W przypadku wersji dodawanej do interfejsów mamy do dyspozycji 500 presetów zapożyczonych z rozmaitych instrumentów wirtualnych tej francuskiej firmy, w tym również najnowszego SQ80 V. Do wyboru mamy barwy różnego typu (m.in. Bass, Lead, Piano, Organ, Pad, Strings, Drums, Keys i inne), a wśród nich nie brakuje też programów Multi wykorzystujących możliwość nakładania na siebie dwóch warstw z innymi presetami czy dzielenia klawiatury na dwie strefy. Niezależnie od charakteru tworzonego przez nas projektu powinniśmy znaleźć tu odpowiednie barwy dające się w nim wykorzystać, tym bardziej że mamy możliwość ich podstawowej edycji.

Skoro mamy tu do czynienia z interfejsami służącymi przede wszystkim do umożliwienia nagrywania rozmaitych źródeł dźwięku za pośrednictwem podłączonego mikrofonu lub podpinanych bezpośrednio, zrozumiałym dodatkiem do testowanych urządzeń są wtyczki dedykowane przetwarzaniu sygnałów audio. Do testowanych przedstawicieli serii MiniFuse dodawany jest mianowicie wirtualny przedwzmacniacz Pre 1973 oraz trzy efekty – Rev PLATE-140, Delay TAPE-201 i Chorus JUN-6. Plug-iny te stanowią bez wątpienia przydatny dodatek, szczególnie jeśli dopiero zaczynamy przygodę z nagrywaniem dźwięku w domowym zaciszu i nasza kolekcja wtyczek nie jest zbyt duża. Dzięki temu, że wejścia testowanych interfejsów MiniFuse można przełączyć w tryb INSTRUMENT, mamy możliwość bezpośredniego nagrywania np. gitary elektrycznej. W tym przypadku przyda się też kolejny dodatek – Guitar Rig 6 LE firmy Native Instruments, czyli aplikacja oferująca emulacje wzmacniaczy gitarowych i zestawów głośnikowych oraz rozmaite efekty. Wszystkich tych wtyczek możemy używać w programie DAW, chociażby dodawanym do interfejsów Ableton Live Lite.

Poza wymienionymi wyżej aplikacjami, kupując któryś z interfejsów z serii MiniFuse zyskamy też dostęp do serwisów Splice i Auto-Tune Unlimited dzięki darmowej 3-miesięcznej subskrypcji. Pierwszy z nich daje możliwość skorzystania z obszernej kolekcji próbek i pętli, a drugi oferuje narzędzia przydatne przy pracy nad ścieżkami wokalnymi. Z zasobów tych możemy korzystać przez tych kilkadziesiąt dni bez żadnych ograniczeń, ciesząc się dodatkowym materiałem dźwiękowym oraz wtyczkami.

PODSUMOWANIE

Stabilna praca, solidne wykonanie i łatwa obsługa to pierwsze co przychodzi na myśl po testach dwóch nowych interfejsów audio z serii MiniFuse. Bez wątpienia można przyznać, że decyzja firmy Arturia o rozszerzeniu oferty o linię bardziej budżetowych urządzeń tego typu jest trafiona, a do tego zrealizowana wzorowo. Obsługa różnych źródeł dźwięku czy funkcja bezlatencyjnego monitoringu to kolejne plusy, a przydatnym dodatkiem jest też dostępność wirtualnego toru LOOPBACK, który dla części potencjalnych użytkowników może być istotną kwestią przy podejmowaniu decyzji o zakupie.

Do zalet interfejsów MiniFuse z pewnością zaliczyć należy też wbudowany hub USB, który pozwala na podpięcie do nich zewnętrznych urządzeń. W przypadku laptopa – a taki właśnie komputer wybrałem na potrzeby tego testu – liczba dostępnych portów USB jest bardzo ważną kwestią i dobrze jest mieć możliwość „zaoszczędzenia” w ten sposób gniazda, które może być nam potrzebne do podłączenia czegoś innego.

Po stronie plusów zapisać też trzeba pakiet oprogramowania dołączanego do testowanych interfejsów. Mamy tu program DAW, instrument wirtualny z biblioteką kilkuset presetów, procesory sygnałowe, a nawet emulacje wzmacniaczy i efektów gitarowych. Niezależnie od tego nad czym będziemy pracować, znajdziemy tu przydatne narzędzia. Nie można też zapomnieć o 3-miesięcznym dostępie do serwisu Splice oraz wtyczek Auto-Tune.

Wszystko to sprawia, że spokojnie można powiedzieć, że nowe interfejsy audio Arturia z rodziny MiniFuse mają szansę zagościć na biurkach wielu osób rozpoczynających przygodę z nagrywaniem dźwięku i tworzeniem muzyki w domowym studiu.

Tekst: Grzegorz Bartczak

DANE TECHNICZNE
Obsługiwane kanały:
• MiniFuse 1: 1 IN / 2 OUT
• MiniFuse 2: 2 IN / 2 OUT
Przetworniki A/D D/A: 24-bit
Częstotliwości próbkowania: 44.1, 48, 88.2, 96, 176.4, 192 kHz
Wejścia/wyjścia:
• MiniFuse 1: INPUT [combo XLR/jack], OUTPUT (L, R), słuchawkowe, USB × 2 [typ C, typ A]
• MiniFuse 2: INPUT [combo XLR/jack] × 2, OUTPUT (L, R), słuchawkowe, MIDI (IN, OUT), USB × 2 [typ C, typ A]
Wymiary:
• MiniFuse 1: 154 × 100 × 43 mm
• MiniFuse 2: 200 × 100 × 43 mm
Ciężar:
• MiniFuse 1: 336 g
• MiniFuse 2: 431 g

Ceny: 500 PLN (MiniFuse 1), 720 PLN (MiniFuse 2)

Do testu dostarczył:
Audiotech
ul. Łagiewnicka 20
02-860 Warszawa
tel. (22) 6482935
Internet: www.audiotechpro.pl, www.arturia.com