Prog In Park III już za tydzień

Knock Out Productions zaprasza na trzecią edycję festiwalu Prog In Park, która odbędzie się w Warszawie w dniach 12-13 lipca. Po raz pierwszy impreza ta przybierze formę festiwalu dwudniowego, a na scenie pojawią się m.in. Dream Theater, Opeth, Fish, Richie Kotzen czy Tesseract.

W odróżnieniu do dwóch pierwszych edycji festiwalu, organizatorzy zdecydowali się tym razem na zmianę lokalizacji na Scenę Letnią Progresji (teren sąsiadujący z klubem Progresja). Ze względu na liczne sugestie uczestników drugiej edycji Prog In Park, trzecia edycja odbędzie się w warunkach full open-air. Pierwszego dnia festiwalu – w piątek 12 lipca – wystąpią kolejno: Sermon (16:00 – 16:35), Alcest (17:00 – 17:45), TesseracT (18:15 – 19:00), Fish (19:30 – 20:45) i Opeth (21:15 – …). Kolejna piątka wykonawców zaprezentuje się w sobotę 13 lipca, a wg harmonogramu będą to: Bright Ophidia (16:00 – 16:35), Soen (17:00 – 17:45), Haken (18:15 – 19:00), Richie Kotzen (19:30 – 20:30) i Dream Theater (21:00 – …). W oba dni festiwalu bramy zostaną otwarte o godz. 15:00.

Tak jak w poprzednich latach, każdy zespół przeznaczy 30 minut na podpisywanie płyt i plakatów od chętnych uczestników wydarzenia. Signing Sessions odbywać się będą przed wejściem głównym do klubu Progresja. Ze względu na ograniczony czas spotkań z zespołami, każdy będzie mógł podpisać maksymalnie dwie rzeczy (przykładowo płyta + plakat) i nie będzie możliwości robienia pamiątkowych zdjęć. Organizatorzy proszą o uszanowanie tej zasady, aby jak najwięcej osób skorzystało z możliwości zdobycia autografów.

Więcej informacji o artystach, którzy wystąpią na Prog In Park III:

• DREAM THEATER (USA)
Kiedy myślimy o progmetalu, jedną z pierwszych nazw, jakie przyjdą nam do głowy będzie dwukrotnie nominowana do Grammy grupa Dream Theater. Zespół powstał ponad 30 lat temu z inicjatywy trzech studentów Berklee College of Music – Johna Petrucciego, Johna Myunga i Mike’a Portnoya. Do dziś w składzie zespołu jest pierwszych dwóch panów. Petrucci od lat jest głównym kompozytorem repertuaru Dream Theater i głównym odpowiedzialnym za brzmienie albumów zespołu. Portnoy towarzyszył mu w tych dziedzinach do 2010 roku, kiedy postanowił odejść z formacji i został zastąpiony przez Mike’a Manginiego, od tamtej pory cały czas bębniącego w grupie. Skład uzupełniają wokalista James LaBrie i fantastyczny klawiszowiec Jordan Rudess. Dream Theater jest odpowiedzialny za kilka pomnikowych albumów progmetalowych, chociażby „Images And Words”, „Awake” oraz „Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory”, który w 2019 roku świętować będzie 20. urodziny. Nowy rok przyniesie także premierowy, czternasty w dorobku materiał studyjny formacji, który otrzymał tytuł „Distance Over Time” (premiera 22 lutego 2019), stworzony w Nowym Jorku z udziałem wszystkich członków kapeli. Spodziewać się po nim można tego, co zwykle po Dream Theater, czyli maestrii technicznej oraz wyjątkowego klimatu kompozycji. Oraz ciężkiego brzmienia i licznych nawiązań do początków. „Czułem się, jakbym pojechał na letni obóz. Niemal cały czas spędzaliśmy razem i mam nadzieję, że tę energię czuć w piosenkach” – mówił James. Amerykańska ekipa słynie też z tego, że potrafi wspaniale oddać na koncertach to, co zawarła na płytach. Wielokrotnie udowodniła to w Polsce, do której od lat regularnie powraca z koncertami.

• RICHIE KOTZEN (USA)
Bez wątpienia jeden z największych obecnie wirtuozów gitary na scenie rockowej i hardrockowej. Urodzony w Pensylwanii 48-letni obecnie Richie Kotzen obdarzony został przez naturę jeszcze jednym talentem, fantastycznym głosem. Zaczął grać jako dzieciak po tym, jak zafascynował się Kiss. Był tak pochłonięty doskonaleniem swojego warsztatu oraz umiejętności kompozytorskich, że jeszcze będąc nastolatkiem, został artystą nagrywającym dla skupiającej największych gitarowych wymiataczy wytwórni Shrapnel Records. Tym, co odróżnia Richiego od innych gitarowych wirtuozów, jest jego wielka wszechstronność. Amerykanin doskonale czuje się, nie tylko grając superszybkie i karkołomne solówki w rockowym klimacie, lecz również wykonując repertuar bluesowy, soulowy, funkowy, czy z kręgu fusion. Kotzen miał okazję posmakować mainstreamowej popularności, gdy był muzykiem grup Poison oraz Mr. Big, a także w Japonii, gdzie jest wielką gwiazdą i otwierał tam nawet koncerty The Rolling Stones. Najlepiej jednak sprawdzał się we własnych projektach albo zespołach. Ostatnim jak na razie jest supertrio The Winery Dogs, w którym gra z Billym Sheehanem i Mikiem Portnoyem. Z kolei dyskografię Amerykanina zamyka na razie wydana w 2017 roku płyta „Salting Earth”.

• OPETH (Szwecja)
Zbliża się trzecia dekada istnienia Opeth, a ekipa kierowana przez Mikaela Akerfeldta wciąż imponuje tym, że nie zamierza stać w miejscu. Ogromna w tym zasługa lidera, którego erudycja muzyczna wykracza daleko poza dźwięki związane z muzyką metalową. Opeth wystartował w 1990 roku jako załoga wykonująca mroczny death metal. W tym gatunku stworzył parę albumów, a „My Arms, Your Hearse” i „Blackwater Park” są już dziś pozycjami kultowymi. XXI wiek przyniósł wielkie zmiany stylistyczne zespołu. Najpierw był kameralny, delikatny dyptyk „Deliverance”/ „Damnation” (2002, 2003). Kilka lat później Opeth otworzył dla siebie nowe drzwi krążkiem „Heritage”. Wraz ze szwedzką załogą powędrowaliśmy w czasie do przełomu lat 60. i 70. XX wieku, gdy królowały rock, hard rock, szalała psychodelia, swoją wielkość pokazywał krautrock. Tę krainę Mikael z kolegami (Martín Méndez – gitara basowa; Martin Axenrot – perkusja; Fredrik Akesson – gitary; Joakim Svalberg – klawisze, pianino, mellotron) eksploruje aż do dziś. Studyjna dyskografia Opeth zamyka się na razie płytą z 2016 roku pod tytułem „Sorceress” (pierwsza 30. „Billboardu”). Rok 2018 przyniósł niesamowite koncertowe wydawnictwo „Garden of the Titans: Live at Red Rocks Amphitheatre”.

• FISH (Szkocja)
Dla wielu jedna z największych (dosłownie i w przenośni) oraz najbardziej charyzmatycznych postaci w świecie muzyki progresywnej oraz jedyny słuszny wokalista Marillion. Liczący sobie 60 lat Derek William Dick, czyli Fish, jest z całą pewnością artystą uwielbianym przez fanów, a wielka ich liczba znajduje się właśnie w Polsce, do której wielki Szkot najpierw przyjeżdżał z Marillion, a od lat regularnie powraca jako artysta solowy. Każdy z albumów, jakie Fish nagrał z Marillion („Script for a Jester’s Tear”, „Fugazi”, „Misplaced Childhood”, „Clutching at Straws”) to już dziś klasyk. Jednak u szczytu popularności kapeli, szkocki wokalista zdecydował się odejść. Osiągnięty z angielskim zespołem sukces komercyjny pozwolił mu wspaniale wystartować w 1990 roku solowym debiutem „Vigil in a Wilderness of Mirrors” i kontynuować regularnie karierę przez całe lata 90. W XXI wieku Fish wciąż z powodzeniem występował solo, a zawsze szczególnie gorąco bywał (i jest) przyjmowany w Polsce, gdzie parokrotnie grywał mini-trasy koncertowe, prezentując na nich zarówno utwory solowe, jak i przeboje Marillion. A nawet całe albumy swego byłego zespołu! Fish zapowiadał kiedyś koniec kariery, ale na szczęście nagrywania i koncertowania nie zaprzestał. W 2019 roku poza kolejną wizytą w Polsce i koncertem na Prog In Park artysta zapowiedział 11 studyjny album.

• TESSERACT (Wielka Brytania)
Wielka Brytania nie tylko gwiazdami popu stoi. Na Wyspach są też wspaniali przedstawiciele metalu progresywnego, a jednym z nich jest istniejąca od 2003 roku formacja Tesseract. Kwintet z Milton Keynes dość szybko zdobył serca fanów i przychylność recenzentów, udowadniając tym samym, że warto było pokładać w nim nadzieję. Zaczęło się od debiutanckiego „One” (2011), który zachwycił recenzentów „Terrorizera”, „Metal Hammera”, „Kerranga!”, a nawet prestiżowego amerykańskiego dziennika „Washington Post”. Dalej było już tylko lepiej. Kapitalny drugi album „Altered State” z roku 2013 zameldował się na liście Billboardu. Od tamtej pory Tesseract wydał jeszcze dwa albumy, obydwa dla angielskiej wytwórni Kscope – „Polaris” (2015) i „Sonder” (2018). Obecny skład kapeli tworzą: Alec „Acle” Kahney (gitara), Jay Postones (perkusja), James „Metal” Monteith (gitara rytmiczna), Amos Williams (gitara basowa) i Daniel Tompkins (wokal).

• ALCEST (Francja)
Niejaki Stéphane Paut, francuski multiinstrumentalista, który wybrał sobie ksywkę Neige, w 2000 roku postanowił, że będzie tworzyć klimatyczną, melancholijną, rozbudowaną muzykę, której korzenie tkwią w black metalu i założył zespół Alcest. Do dziś jest jedynym muzykiem z oryginalnego składu i główną siłą twórczą kapeli, która na koncie ma pięć znakomitych albumów, z których ostatni, „Kodama” z 2016 roku, dotarł do wysokiej 15. pozycji na niemieckiej liście. W nagrywaniu wspomaga Neige’a od 2009 roku bębniarz Winterhalter (Jean Deflandre). Kompozycje Alcest to wyprawa do krainy, w której melancholijna łagodność, szybujące dostojnie pasaże i subtelny mrok, wrzynają się co pewien czas brutalne uderzenia gitary i mocna perkusja. Pionierzy blackgaze’u czarują błyskawicznie i trzymają słuchacza oczarowanego jeszcze długo po wybrzmieniu płyty albo zakończeniu koncertu.

• HAKEN (Wielka Brytania)
Haken to doskonale znana w Polsce angielska progmetalowa formacja, która powstała w 2007 roku w Londynie. Założony został przez trzech szkolnych kolegów zafascynowanych Dream Theater, Rush, King’s X, czy Devinem Townsendem. Z trójki w składzie do dziś pozostała dwójka, czyli gitarzysta i klawiszowiec Richard Henshall oraz wokalista Ross Jennings. O rok krótszy staż w kapeli mają Charles Griffiths (gitara) i Diego Tejeida (klawisze). Haken zaczął od albumu „Aquarius” (2010), który zebrał świetne recenzje. Poziom utrzymały też kolejne wydawnictwa Anglików – „Visions” (2011), „The Mountain” (2013), „Affinity” (2016) i wydany w 2018 roku „Vector” (2018), który kapela już raz promowała w Polsce.

• SOEN (Szwecja)
Szwecja nie tylko ABBĄ, Europe i death metalem stoi. Całkiem dobrze ma się po drugiej stronie Bałtyku granie klimatyczne, okołoprogresywne. Zasługa to między innymi powstałego w 2004 roku zespołu Soen. Formację założył znany z bębnienia w Opeth i Amon Amarth Martin Lopez, a przez jej skład przewinął się nawet Steve DiGiorgio. Soen tak naprawdę zaczął działać dopiero kilka lat po powstaniu. Gdy w szeregach kapeli pojawił się wokalista Joel Ekelöf. Od 2012 roku zespół wydał trzy albumy, a na rok 2019 zapowiada kolejne wydawnictwo, płytę „Lotus”. Oprócz Lopeza i Ekelöfa w składzie Soen są jeszcze: Stefan Stenberg (gitara basowa), Cody Ford (gitara) oraz Lars Åhlund (klawisze, gitara).

• SERMON (Wielka Brytania)
Zespół, którego jeszcze nikt nie miał okazji poznać, ale jak usłyszeliśmy ich demo to wiedzieliśmy, że muszą zagrać na kolejnej edycji Prog in Park. Nie przegapcie ich koncertu, bo o tym zespole będzie kiedyś bardzo głośno. Warto się nimi zainteresować już teraz, aby nie przegapić żadnego etapu ich rozwoju.

• BRIGHT OPHIDIA (Polska)
Białystok to ważne miejsce na metalowej mapie Polski. Tu narodziło się wiele ważnych kapel, a niektóre z nich, jak Dead Infection, zdobyły uznanie na całym świecie. W 2018 roku minęło 20 lat od powstania w Białymstoku właśnie formacji Bright Ophidia. Zespołu wyjątkowego, bo czerpiącego z dokonań zarówno progmetalu, jak i technicznego death metalu oraz thrashu. Mieszając te gatunki, kapela stworzyła interesującą całość, w której było i trochę Dream Theater, i co niego Cynica albo późnego Death. Bright Ophidia ma na koncie koncerty w Polsce i za granicą oraz cztery duże płyty, z których ostatnią jest wydana w 2017 roku i świetnie oceniona „Fighting The Gravity”.

Organizatorem festiwalu Prog In Park III jest Knock Out Productions.

Bilety są dostępne dostępne na stronach sklep.knockoutprod.net (druki kolekcjonerskie) i www.eventim.pl, a ich ceny wynoszą: 189-210 PLN (dzień pierwszy), 239-260 PLN (dzień drugi) i 379-400 PLN (dwudniowy karnet).

Oficjalna strona festiwalu: www.proginpark.pl

Zdjęcia: mat. pras. organizatora