Miałem już przyjemność testować gitary Treva Wilkinsona. Na temat tych gitar istnieje wiele opinii, co jest zjawiskiem dobrym, gdyż mówi się zazwyczaj o rzeczach ciekawych. Część opinii pochodzi od ludzi nieustannie poszukujących, takich jak sam twórca tych gitar, większość z tych opinii można by uznać za entuzjastycznie, przychylne produktom poszukiwań Treva. Bardziej ortodoksyjni gitarzyści są powściągliwi w pochwałach dla prób „ulepszania” klasycznych już modeli instrumentów. Cóż, nie byliby „ortodoksami” gdyby uwielbiali nowości. Osobiście, na podstawie testów poprzednich jak i testu niniejszego dochodzę do wniosku, że instrumentów Fret-King nie należy traktować jako konkurencji do wzorowych modeli typu stratocaster, telecaster, a raczej jako odrębną gałąź ewolucji przemysłu gitarowego, która oferuje dość ciekawe możliwości.
OPIS
Testowana gitara to Country Squire Semitone wchodząca w skład linii Black Label. Przy tworzeniu tego instrumentu wykorzystano jako wzór klasyczny tele z jedną komorą rezonansową i otworem w kształcie litery F. Korpus testowanej gitary wykonano z odpowiednio wyselekcjonowanej amerykańskiej olchy. Przednia i tylna nakładka korpusu również została wykonana z olchy. Dwa zaczepy na pasek oraz gniazdo wyjściowe jack 1/4” ulokowano tradycyjnie. W korpusie wywiercono ponadto sześć otworów do mocowania strun. Ten typ konstrukcji w połączeniu z mostkiem Wilkinson WTB pozwala nieco wydłużyć wybrzmienie strun oraz wzmocnić słyszalne alikwoty. Dodatkowym atutem testowanej gitary jest szylkretowy binding. Szyjkę instrumentu wykonano w twardego kanadyjskiego klonu. W palisandrowej podstrunnicy umieszczono 22 progi typu Medium Jumbo, a menzura instrumentu wynosi 25.5”. Progi o numerach 1, 3, 5, 7, 9, 15, 17, 19 oraz 21 oznaczono okrągłymi markerami z masy perłowej. Dzięki delikatnej asymetrii korpusu wykonawca ma doskonały dostęp do każdej ze strun w każdej pozycji. Gryf jest połączony z korpusem na wysokości osiemnastego progu struny E6 oraz dwudziestego pierwszego progu struny E1. Główka ma kształt nieco odbiegający od tradycyjnych tele. Na przedniej jej części tuż przy siodełku znajdziemy otwór, który umożliwia dostęp do śruby regulującej prawidłowe ustawienie gryfu. W główce umieszczono sześć kluczy Wilkinson E–Z Lok. W gitarze Country Squire Semitone zamontowano bardzo ciekawy układ elektroniczny. Przy gryfie zamontowano przetwornik typu humbucker WHHB3+3, a przy mostku humbucker WHHB. W połączeniu z 3-pozycyjnym przełącznikiem i trzema potencjometrami ten układ daje ogromne możliwości kreowania brzmienia. Trójpozycyjny przełącznik, potencjometr głośności oraz potencjometr barwy to standardowe wyposażenie telecastera. W testowanej gitarze jest jeszcze jeden potencjometr VARI-COIL, który stopniowo „przemienia” humbucker w przetworniki typu single coil.
WRAŻENIA
Pierwsze wrażenia bardzo pozytywne z powodów osobistych – bardzo lubię klasyczny wzór, na którym oparta jest konstrukcja testowanej gitary. W odniesieniu do pierwowzoru, Country Squire Semitone jest jakby bardziej pusty w środku, lecz przy graniu rezonuje „całym sobą”, co jest właściwością gitar z bardzo wysokiej półki. Praca lutnicza i wykończenie testowanej gitary zasługują na słowa uznania – wszystko jest wykonane na naprawdę wysokim poziomie. Co do wygody gry, to instrument manualnie jest nieco „twardy” a mimo to bez trudu można wykonywać na nim szybkie pasaże oraz partie rytmiczne składające się ze skomplikowanych akordów. Brzmienie instrumentu przed podłączeniem urzeka i jest to niewątpliwie zasługa konstrukcji instrumentu. Po podłączeniu do wzmacniacza odkrywamy całą paletę barw. Ciężko jest opisać wszystkie możliwe niuanse brzmieniowe ze względu na stopniowanie charakterystyki przetworników. Próba opisania skrajnych ustawień moim zdaniem też niewiele da gdyż nie zawsze tylko skrajnymi ustawieniami gitarzysta będzie operował. Ogólna różnica w ustawieniach parametrów przetworników jest taka, że przy ustawieniu „singlowym” sygnał wyjściowy jest znacznie słabszy a szumy charakterystyczne dla przetworników typu single coil nie powstają. Opiszę zatem trzy podstawowe rodzaje brzmień:
• Sygnał jest pobierany tylko z przetwornika znajdującego się przy mostku (dolna pozycja przełącznika). Pozycja potencjometru VARI-COIL powoduje, że przetwornik jest wykorzystywany jako humbucker. Na czystym kanale wzmacniacza uzyskujemy twardą, jasną barwę z dużą ilością częstotliwości środkowych. Taka barwa jest często spotykana w różnych nagraniach, ale też może być uzyskana różnymi modelami gitar. Jest potężna, nie brakuje jej vintage’owego ciepła. Na kanale przesterowanym mamy klasyczna rockową barwę o uniwersalnym zastosowaniu. Gdy pozycja potencjometru VARI-COIL powoduje, że przetwornik jest wykorzystywany jako jednocewkowy, na czystym kanale uzyskujemy brzmienie absolutnie nie przypominające fenderowskich wzorców, raczej jest to brzmienie któremu bliżej do fusion niż vintage. Podobne wrażenie wywołuje to samo ustawienie instrumentu wykorzystywane na kanale przesterowanym.
• Sygnał jest pobierany tylko z przetwornika znajdującego się przy gryfie (górna pozycja przełącznika). Przy tym ustawieniu przełącznika opiszę również dwa rodzaje brzmienia. Jedno z nich to takie gdy pozycja pokrętła VARI-COIL powoduje, że przetwornik jest wykorzystywany jako humbucker. Na czystym kanale wzmacniacza uzyskujemy barwę o dużej zawartości niskiego środka, lecz nie za ciemną tak jak w przypadku większości gitar typu Les Paul. Jest to barwa śpiewna i z odrobiną „twang” co raczej jest właściwością telecasterów. Nie muszę chyba dodawać, że taka barwa jest doskonała do grania bluesowo-jazzowych partii solowych. Na kanale przesterowanym w zależności od stopnia nasycenia przesteru możemy uzyskiwać różne odcienie brzmienia. Jednak wspólną charakterystyczną cechą będzie połączenie potęgi i śpiewności. Gdy pozycja potencjometru VARI-COIL powoduje, że przetwornik jest wykorzystywany jako single coil, na czystym kanale uzyskujemy barwę przypominającą „telecasterowską”, ale nie tak „zwartą” jak to jest w przypadku „prawdziwych singli”. Na kanale przesterowanym uzyskujemy uniwersalną barwę, która może znaleźć zastosowanie w całej gamie stylistyk muzycznych znajdujących się pomiędzy bluesem a rockiem.
• Sygnał jest pobierany z obu przetworników (środkowa pozycja przełącznika). Także przy tym ustawieniu przełącznika opiszę dwa rodzaje brzmienia. Jedno z nich to takie gdy obydwa przetworniki są wykorzystywane jako humbuckery. Na czystym kanale uzyskujemy ciepłą jazzową barwę, która jest nieco mniej bogata w częstotliwości niskiego środka jak to jest w przypadku wzorcowych modeli tele. Na przesterowanym kanale wzmacniacza otrzymujemy wystarczająco agresywne brzmienie by być rockowym, ale bardzo selektywne (raczej podatne na niuanse artykulacyjne) jak w wielu nagraniach fusion. Gdy pozycja pokrętła VARI-COIL powoduje, że przetworniki są wykorzystywane jako „single” uzyskujemy typ brzmienia najbliższy do telecastera zarówno na czystym jak i na przesterowanym kanałach wzmacniacza. Zastosowanie takiego brzmienia jest na tyle rozmaite, że mogłoby odnaleźć się ono w przeróżniejszych stylach muzycznych.
PODSUMOWANIE
Testowana gitara Country Squire Semitone to instrument o dość szerokich możliwościach. Główną cechą brzmienia tego instrumentu jest współczesne połączenie barw, właściwych dla przetworników typu humbucker z barwami właściwymi dla przetworników typu single coil. Możliwość płynnego przejścia pomiędzy tymi skrajnościami stanowi moim zdaniem największy atut instrumentu.
Tekst: Kosntantin „Kostek” Andriejew
DANE TECHNICZNE
Korpus: amerykańska olcha
Szyjka: kanadyjski klon
Podstrunnica: palisander
Przetworniki: pasywne – WHHB3+3 i WHHB
Elektronika: VOLUME, TONE, VARI-COIL, 3-pozycyjny przełącznik
Sugerowana cena: 2990 PLN
Do testu dostarczył:
Audiostacja
ul. Główna 20A
03-113 Warszawa
tel. (22) 6161398
Internet: www.audiostacja.pl, www.fret-king.com
Test ukazał się w numerze 12/2013 miesięcznika Muzyk.
