Amy Winehouse

Miała dziesięć lat, gdy z koleżanką utworzyła hip-hopową grupę Sweet’n’sour. Na czternaste urodziny Amy Winehouse otrzymała w prezencie gitarę i ten fakt praktycznie zdecydował o jej życiu. Szybko nauczyła się nieźle grać i pisać własne piosenki. W 2002 roku podpisała umowę z filią Universalu, Island Records, a rok później ukazał się jej pierwszy krążek, „Frank”, na którym, wyłączając dwa standardy wszystkie piosenki miały jej teksty. Miał bardzo dobre recenzje, kandydował do wielce w Anglii cenionej Mercury Prize, a także publiczność przyjęła go nadzwyczaj dobrze.

Sensacją stała się druga płyta Amy Winehouse, „Back to Black” z 2006 roku, z którego pochodzi jej najsłynniejszy przebój – „Rehab”, a także tytułowy „Back to Black” i „You Know I’m No Good”. Tylko w Wielkiej Brytanii znalazła ponad trzy miliony nabywców! Tu również pogodziła funkcje autorki i piosenkarki. Pięć nagród Grammy, BRIT Awards dla najlepszej wokalistki i ogólnoświatowa sława świadczy najlepiej o zamieszaniu, jakie sobą sprawiła. Charakterystyczna mieszanka soulu, rhythm&bluesa, popu i specyficznej, czarnej odmiany jazzu, stała się jej biletem wizytowym. Uważała siebie za wokalistkę jazzową, twierdząc jednocześnie, że to hip-hop jest jazzem naszych dni. O wszystkim zdecydował jednak jej niezwykły, pełen wyrazu kontralt, akceptowany przez białych i kolorowych miłośników wszelkich stylów muzycznych.

Amy Winehouse była na estradzie obdarzona niezwykłą charyzmą, wprost zwierzęcym magnetyzmem, jak o niej pisano. Miliony jej fanów kochało ją przede wszystkim za szczerość, za to, że śpiewała tak, jak żyła. Ogromną wagę przykładała do każdego słowa. W czasach, gdy inni szukali za wszelką cenę nowych brzmień, ona z premedytacją ceniła archaiczność nagrań, rejestrując je tak, jakby pochodziły sprzed półwiecza. Z pewnością była najwybitniejszą nową wokalistką pierwszego dziesięciolecia XXI wieku. Jej sukces dał szanse zaistnienia na rynku wielu młodym, mało atrakcyjnym fizycznie, choć ogromnie uzdolnionym piosenkarkom. Stała się również szalenie ważną osobą dla mody, inspiracje czerpiąc z… Elizabeth Taylor. Jej grube, skośne, czarne kreski na powiekach, przesadnie tapirowane koki, ubiory w stylu vintage w „postmodernistycznym stylu retro” jednych, jak choćby Karla Lagerfelda oczarowały, innych rozśmieszały.

Niestety, czarne oblicze nieobliczalnej Amy stało się przyczyną tragedii artystki. Wiecznie zaćpana, pijana, mająca ogromne trudności z zapamiętaniem własnych tekstów i równowagą na estradzie, walcząca z anoreksją, stała się czarnym bohaterem tabloidów. Co chwila dawała im pożywkę w postaci widocznych samookaleczeń, siniaków, wynikłym z przedawkowania braku kontaktu z otoczeniem, nie wspominając o sado-masochistycznym związku z Blakiem Civilem. Próbowała się nieskutecznie ratować, podejmując zawsze przegrane terapie odwykowe, ostatnio w świetnej londyńskiej klinice. W tym roku zaplanowała wielką europejską trasę koncertową, szlakiem najbardziej znanych letnich festiwali, w ramach której miała też śpiewać w Bydgoszczy. Skończyło się jednak na pierwszym, fatalnym koncercie w Belgradzie, gdzie wypchnięta przez swoich ochroniarzy na scenę, plącząc się po estradzie i na próżno poszukując w pamięci słów, na dobrą sprawę nie zaśpiewała ani jednej piosenki.

Od pewnego czasu przyzwyczaiła fanów do myśli, że jej odejście jest już tylko kwestią czasu. Jednak jej śmierć wywołała szok u wielu artystów, dotąd igrających z życiem w sposób jej podobny. Jeszcze zdążyła, podobno w świetnej formie, nagrać duet na nowy krążek z samym Tonym Bennettem, zostawiła też szereg nagrań, którym niewiele brakuje, by mogły się ukazać na kolejnym krążku. Tymczasem, co było do przewidzenia, natychmiast po jej śmierci (23 lipca 2011) album „Back to Black” wskoczył na pierwsze miejsce brytyjskiej listy przebojów. Marne to pocieszenie dla jej bliskich, skoro odeszła w wieku zaledwie 27 lat…

DYSKOGRAFIA
• „Frank” (2003)
•„Back to Black” (2006)

WYBRANE WYRÓŻNIENIA
Grammy × 6
Ivor Novello Award × 3
BRIT
MOBO
World Music Award

Strona internetowa artystki: www.amywinehouse.com

zdjęcie: Amy Winehouse podczas koncertu Eurockéennes w 2007 roku; Rama (CC BY-SA 2.0 FR)