Jak każdy z producentów instrumentów, także niemiecka firma MidiTech co pewien czas odświeża ofertę, wprowadzając do niej nowe modele. Podczas ubiegłorocznych targów Musikmesse można było po raz pierwszy zobaczyć instrumenty tworzące nową serię Black Line. W jej skład wchodzą trzy modele – dwuoktawowy Midistart Music 25 oraz czterooktawowe Midistart Music i Midistart Pro 49. Do testu trafiła ostatnia z klawiatur.
OPIS
Midistart Pro 49 do złudzenia przypomina testowany na naszych łamach przed… sześcioma laty model MidiStudio-2. Zachowano charakterystyczne krzywizny obudowy, a jedyną różnicą – przynajmniej jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny – jest kolor obudowy. Zgodnie z nazwą serii jest on czarny. Midistart Pro 49 jest wyposażony w czterooktawową klawiaturę dynamiczną. Tak jak w przypadku poprzednika, także w testowanym modelu panel prezentuje się dość skromnie. Do dyspozycji mamy jedynie kółka PITCH BEND i MODULATION, trzycyfrowy wyświetlacz LED oraz kilkanaście przycisków funkcyjnych rozdzielonych przyciskami +/-. Wszystkie złącza znajdziemy na płycie tylnej. Umieszczono tam port USB pozwalający na komunikację z komputerem (ten kanał transmisji służy zarówno do przesyłania komunikatów MIDI jak i zasilania klawiatury), wyjście MIDI umożliwiające sterowanie sprzętowym modułem dźwiękowym czy innym instrumentem, wejście PEDAL do którego możemy podłączyć kontroler nożny, a także gniazdo służące do podłączenia zewnętrznego zasilacza 9V (300 mA). Tego ostatniego nie ma w komplecie, zatem jeśli chcielibyśmy używać klawiatury poza środowiskiem komputerowym musimy się w niego zaopatrzyć. Na szczęście nie powinno być najmniejszych problemów z kupieniem odpowiedniego zasilacza. Klawiaturę wyposażono też we włącznik z diodą LED sygnalizującą status.
Warto przy okazji wspomnieć o pozostałych dwóch modelach Black Line. Wspomniany wyżej Midistart Music można uznać za nowe „wcielenie” klawiatury MidiStart-2. W porównaniu z Midistart Pro 49 brak w nim przycisków funkcyjnych umieszczonych nad klawiaturą oraz wyświetlacza. Do dyspozycji mamy za to dedykowane przyciski transpozycji oktawowej. Zestaw gniazd jest identyczny jak w Midistart Pro 49. Trzeci z modeli wchodzących w skład serii Black Line wyposażono w dynamiczną, 2-oktawową klawiaturę, joystick PITCH BEND/MODULATION, programowalny suwak oraz przyciski transpozycji oktawowej (rolę przycisków funkcyjnych pełnią klawisze w połączeniu z przyciskiem SHIFT). Złącza są takie same jak w dwóch większych modelach.
OBSŁUGA I MOŻLIWOŚCI
Po podłączeniu instrumentu kablem USB do komputera jest on automatycznie rozpoznawany i instalowany w systemie (nie potrzebujemy żadnych dodatkowych sterowników z płyty czy z Internetu). Po instalacji Midistart Pro 49 jest widziany w komputerze jako jedno wejście MIDI (co ciekawe jako wyjście już nie). Oznacza to, że komunikacja między klawiaturą a komputerem ogranicza się tylko do wysyłanie komunikatów z klawiatury. Oczywiście wyjście MIDI na płycie tylnej także jest aktywne przy połączeniu (i zasilaniu) przez USB dzięki czemu możemy jednocześnie sterować instrumentem sprzętowym i wirtualnymi, ale komunikatów z komputera do np. modułu dźwiękowego już nie wyślemy. W ramach oferowanych możliwości, współpraca Midistart Pro 49 z komputerem odbywa się jednak bezproblemowo. Wszystkie komunikaty wysyłane czy to przez klawiaturę czy kółka PITCH BEND i MODULATION, czy też wreszcie podłączony kontroler nożny „dochodzą celu” bez jakichkolwiek zakłóceń. W przypadku zasilania zewnętrznym zasilaczem i pracy klawiatury bez połączenia z komputerem, współpraca np. z tradycyjnym modułem dźwiękowym także układa się bardzo dobrze.
Midistart Pro 49 wyposażono w dynamiczną, czterooktawową klawiaturę dającą możliwość zmiany ustawienia krzywej reakcji na dynamikę gry. Do dyspozycji mamy dziewięć takich programów, a także dodatkowy dziesiąty (0) oferujący stałą wartość VELOCITY niezależnie od tego z jaką siłą naciskamy na klawisze. Klawiaturę możemy transponować w zakresie ±12 półtonów, a funkcja transpozycji oktawowej umożliwia zmianę o maks. dwie oktawy w górę lub w dół. Podobnie jak poprzednik, Midistart Pro 49 umożliwia podział klawiatury na dwie strefy. Dzięki funkcji SPLIT możliwe jest przypisanie różnych barw do każdej ze stref, a także niezależna transpozycja partii lewej i prawej ręki. Punkt podziału klawiatury ustalany jest przez użytkownika. Co więcej, dla każdej ze stref możemy ustawić niezależnie kanał MIDI, na którym wysyłane będą komunikaty, a także takie parametry jak np. głośność czy poziom efektu REVERB. Możliwość podziału klawiatury przyda się zarówno we współpracy z instrumentami sprzętowymi jak i wirtualnymi. Możemy np. grać z wykorzystaniem dwóch różnych barw lub wykorzystywać jednocześnie dwie wtyczki rezerwując dla każdej z nich inny obszar klawiatury. Pod względem mechanicznym klawiatura zastosowana w Midistart Pro 49 zachowuje się dobrze, a biorąc pod uwagę przedział cenowy nawet bardzo. Klawisze są stabilne, nie ma też problemu ze świadomym panowaniem nad dynamiką gry.
Z manipulatorów, w Midistart Pro 49 znajdziemy jedynie wspomniane już wyżej kółka PITCH BEND i MODULATION. Drugie z pokręteł jest programowalne, co oznacza, że przypisać możemy do niego dowolny komunikat Control Change. Przy okazji programowania wychodzi na jaw drobne „przekłamanie” wynikające z tego, że wybierać możemy spośród wartości z zakresu 1 – 128 zamiast standardowego 0 – 127. Oznacza to, że przypisując komunikat MIDI do pokrętła MODULATION musimy wybrać numer o jeden wyższy (np. 2 zamiast 1 dla MODULATION czy 8 zamiast 7 dla VOLUME). Jeśli jednak będziemy o tym pamiętać, nie będzie problemów z zaprogramowaniem odpowiedniego komunikatu. Same pokrętła PITCH BEND i MODULATION są dość wąskie, ale dzięki ząbkowanej fakturze i wgłębieniu na palec dobrze trzymają się pod palcami.
Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że Midistart Pro 49 nie ma zbyt wiele do zaoferowania w zakresie obsługi. Okazuje się, że przy pomocy umieszczonych na panelu przycisków funkcyjnych możemy zmieniać i programować kilkanaście różnych parametrów. Standardowo, przy pomocy przycisków +/- można zmieniać barwy w kontrolowanym instrumencie lub plug-inie, ale po wybraniu którejkolwiek z funkcji służą one do zmiany wartości parametrów. Klawiatura pozwala m.in. zmienić poziom głośności i efektu REVERB, czy kanał MIDI. Jak wspomniałem już wyżej możemy również zmienić komunikat MIDI przypisany do pokrętła MODULATION. Co więcej, klawiatura umożliwia również zmianę trybu pracy podłączonego kontrolera nożnego. Oprócz pracy jako pedał SUSTAIN lub SOFT, kontroler może służyć do przełączania kanału MIDI lub programu MEMORY. Midistart Pro 49 pozwala także na wysyłanie komunikatów MSB/LSB.
Testowana klawiatura została także wyposażona w możliwość zapisania w jednej z pięciu komórek pamięci ustawień instrumentu (w tym dotyczących wybranej barwy, transpozycji, poziomu głośności). Przygotowane przez użytkownika i zapamiętane „presety” możemy później wywołać w dowolnej chwili, kiedy tylko dane ustawienie będzie nam potrzebne. Zarówno ich zapisywanie jak i otwieranie jest proste, podobnie zresztą jak obsługa Midistart Pro 49 w ogóle.
OPROGRAMOWANIE
W komplecie z klawiaturą znajduje się płyta z sekwencerem Samplitude 9 SE (a dokładniej 9.1.1) oraz… kod pozwalający na aktywację pełnej wersji syntezatora PoiZone V2 firmy Image Line, którego demo musimy pobrać z Internetu. W sumie to nie lada „prezent” bo syntezator ten kosztuje normalnie 79 USD. PoiZone V2 możemy zainstalować jako wtyczkę VST/FL i/lub samodzielną aplikację. Jest to wirtualny syntezator o maks. 32-głosowej polifonii wykorzystujący syntezę subtraktywną. Na tor syntezy składają się m.in. dwa oscylatory, generator szumu, filtr o przełączanej charakterystyce, dwa generatory obwiedni ADSR oraz generator LFO z pięcioma przebiegami. Oscylatory pozwalają wybierać między przebiegiem piłokształtnym a pulsacyjnym (z regulacją szerokości impulsu). Pierwszy z generatorów (A) wyposażono ponadto w modulator kołowy oraz możliwość synchronizacji z B, a drugi pozwala na zmianę wysokości dźwięku i odstrojenie. Blok filtracji pozwala wybierać między filtrem dolno-, pasmowo- lub górnoprzepustowym. Dla pierwszego z generatorów obwiedni, generatora LFO, a także dla kółka MODULATION możemy ustalać tzw. cel modulacji. Syntezator wyposażono także w arpeggiator, 16-krokowy TRANCE GATE, efekty DELAY i CHORUS oraz funkcje UNISON (maks. 4 głosy) i GLIDE. Interfejs graficzny PoiZone jest przejrzysty mimo dużego nagromadzenia parametrów. Jak przystało na syntezator „w analogowym stylu”, wirtualny panel wypełniony jest elementami kontroli przypisanymi do poszczególnych bloków toru syntezy. Pewnie, że przydałaby się w tym momencie klawiatura z programowalnymi pokrętłami czy suwakami, ale nie ma co narzekać… w końcu otrzymujemy PoiZone gratis. Tak czy inaczej, wszystkie parametry są dostępne „na wierzchu” – nie ma żadnych dodatkowych okienek czy zakładek. Instrument wyposażono też w funkcję MIDI LEARN. Co więcej, dzięki wyświetlaniu numerów CC powiązanych z poszczególnymi potencjometrami i przełącznikami na „wyświetlaczu” nie ma też problemu aby przygotować „mapę” umożliwiającą sterowanie syntezatorem z poziomu kontrolera wyposażonego w odpowiednie manipulatory. Na pokładzie mamy 256 barw fabrycznych, sklasyfikowanych według typu (m.in. ARP, ATMO, BAS, GATE, KBD, LED, PAD, RYM, SFX, SYN). Paleta barw oferowanych przez PoiZone jest przez to zróżnicowana obejmując szeroki wachlarz brzmieniowy. W ramach każdej z grup trafimy zarówno na barwy ciekawe jak i nieco mniej porywające. Jak przystało na syntezator o „analogowym” charakterze, dobrze prezentują się barwy basowe i solowe (wiele z nich jest monofonicznych). Na ciekawe programy trafimy także wśród padów i tych oznaczonych przedrostkiem SYN. Interesujące barwy znajdziemy również wśród programów wykorzystujących moduły arpeggiatora i TRANCE GATE. Pewnym utrudnieniem w pracy z instrumentem może być konieczność ładowania każdej barwy osobno (nie mamy możliwości załadowania całego fabrycznego banku naraz), ale nie ma najmniejszego problemu aby po zapoznaniu się z nimi stworzyć własne banki zawierające ulubione, czy też po prostu najczęściej wykorzystywane presety. Wtedy też, możemy szybko przełączać między barwami w danym banku korzystając z przycisków na panelu klawiatury.
PODSUMOWANIE
Mimo skromnego wyglądu i panelu pozbawionego najróżniejszych manipulatorów Midistart Pro 49 wywiązuje się ze swojej roli bardzo dobrze – oczywiście w ramach oferowanych możliwości. Jeśli nie wykorzystujemy na co dzień instrumentów wirtualnych, a potrzebna jest nam solidna klawiatura do wprowadzania „nutek” do edytora nut czy sekwencera, to Midistart Pro 49 jest na pewno poważnym kandydatem. Dobrze pracująca dynamiczna klawiatura oraz możliwość jej podziału na dwie niezależne strefy to najważniejsze atuty tego instrumentu. Na plus przemawia także możliwość współpracy zarówno z innymi instrumentami MIDI jak i z komputerem. Nie można też zapomnieć o tym, że w komplecie otrzymujemy wirtualny syntezator o wartości ponad 200 PLN oferujący całkiem interesujący zestaw barw, a także sekwencer programowy. Do tego wszystkiego dochodzi niewysoka cena. Szukając niedrogiej i prostej, ale solidnej klawiatury sterującej spokojnie można brać Midistart Pro 49 pod rozwagę.
Tekst: Grzegorz Bartczak
DANE TECHNICZNE
Klawiatura: dynamiczna, 49 klawiszy
Manipulatory: Pitch Bend, Modulation, 18 przycisków funkcyjnych
Pamięć: 5 komórek
Złącza: USB, MIDI OUT, PEDAL
Wyświetlacz: LED (3-cyfrowy)
Wymiary: 823 × 195 × 70 mm
Ciężar: 3.4 kg
Oprogramowanie: Magix Samplitude 9 SE, Image Line PoiZone V2 (do pobrania)
Cena detaliczna: 515 PLN
Do testu dostarczył:
Audiostacja
ul. Główna 20A
03-113 Warszawa
tel. (22) 6161386, 6161394
Internet: www.audiostacja.pl, www.miditech.de
Test ukazał się w numerze 3/2010 miesięcznika Muzyk.
